Coodagh Dunveryssyn yn Tooder-Folley, y chied noaskeeal ‘sy Ghaelg

She far-skeeal prose noaskeeal, as liurid mooar echey[1], ga nagh vel rheynn baghtal geddyr-scarrey noaskeeal as skeeal. Dy cadjin, t'ad cur er skeeal "noaskeeal" my t’eh liauyr dy liooar slane lioar dy yannoo. Son y chooid smoo, ta noaskeeal aaloayrt straih taghyrtyn as kianglaghyn eddyr oc, bentyn rish possan jeh sleih ayns çhymbyllaght er lheh. Foddee ny taghyrtyn, karracteyryn as çhymbyllaght ve feer rieughagh ny slane ard-yindyssagh, as bun-cheeal echey ny gyn y lheid.

Ta bun yn ennym y fockle Iddaalish novella, ass novellus Ladjyn; shen cowraghey “noa”. Tra haink rish y fockle, v’eh cowraghey dy row ny skeealyn noa, cha nel ny aayannoo jeh shenn skeealyn. Haink bree y fockle stiagh ayns çhengaghyn elley[1].

Noaskeealyn Manninagh

Haink rish y chied noaskeeal Manninagh ayns 2005: Dunveryssyn yn Tooder-Folley liorish Brian Stowell.

Imraaghyn

She bun ta'n art shoh. Cur rish, son foays y yannoo da Wikipedia.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.