Ungrundete fascht-offnige
Vorderzungevokal
IPA-Nummere 325
IPA-Zeiche æ
IPA-Bildli
Teuthonista
X-SAMPA {
Kirshenbaum &
Hörbiispiil

De ungrundet fascht-offnig Vorderzungevokal isch en Vokal vo dr menschliche Sprooch, wo in mangi Sprooche vor dr Wält vorchunt. S Zeiche im IPA defür isch æ. De Vokal gits numme in mangi Dialäkt vum Alemannische. Im Hochdütsche gits en überhaupt nit. Mer bezeichnet de Luut im Alemannische meischt als „überoffnigs-e“ oder „hells-a“.

D Transkription vo däm Luut isch im Alemannische nit ganz eiheitlich. In Transkriptione vum Elsässische findt mer au s Zeiche [a] für de Luut. Des Zeiche wird aber in vili Transkriptione für en „a-Luut“ bruucht, wo wyter hinte im Mund ussgsproche wird.

Artikulation

  • Es isch en Vorderzungevokal. D Zung isch so wyt füre wie mögli ohni dass im Mundruum e Engi entstoot.
  • Es isch en fascht-offene Vokal. D Zung isch fascht so wyt unte im Mund wie bimene offnige Vokal, aber nit ganz.
  • Es isch en ungrundete Vokal. D Lippe sin also nit grundet (gspreizt).

Verbreitig

SproochWortIPA-TranskriptionBedütigBemerkig
Baseldytsch[1]churzMäss[mæs]
langKääs[kʰæːz̥]
BärndütschchurzLäbe[læb̥ə]
langschwäär[ʃʋæːr]
ElsässischchurzWalt[ʋælt]
lang ?
Hotzewälderisch (Wäär)[2]churzbätsche[ˈb̥ætʃə]
langWääg[ʋæːg̊]
Markgräflerisch[3] (Opfige)churzGäldGsw-markgräflerisch-Gäld.ogg [g̊æld̥]
langNääbelGsw-markgräflerisch-Nääbel.ogg [ˈnæːb̥l̩]
Züritüütsch[4]churzschlächt [ʃlæxt]
langMääl[mæːl]
Änglischcat[kʰæt]'Chatz'in mangi Dialäkt offniger, in andri au diphthongiert.
Aserbaidschanischsəs[sæs]'Luut'
Bengalischএক[æk]'eis'
DänischDansk[d̥ænsɡ̊]'Dänisch'
Finnischmäki[ˈmæki]'Hügel'
Norwegischlær[læːɾ]'Leder'
Persischدر[dær]'Tür'
Slowakischdeväť[ˈɟevæc]'nüün'
  vorne   zentral   hinde
 gschlosse
i y
ɨ ʉ
ɯ u
ɪ   ʏ
e ø
ɘ ɵ
ɤ o
ɛ œ
ɜ ɞ
ʌ ɔ
a ɶ
ɑ ɒ
 fascht gschlosse
 halbgschlosse
 mittel
 halboffe
 fascht offe
 offe
Bi Symbolpaare schtellt s jewiils linke Symbol de
ungrundeti und s rechte Symbol de grundeti Vokal dar.

Fuessnote

  1. Suter, Rudolf. (1976). Baseldeutsch-Grammatik: 2. Auflage. Christoph Merian Verlag: Basel. ISBN 3-85816-001-6. pp. 35
  2. Schäuble, Bruno. (2002). Wäärerdütsch: Mundart in Wehr. Drey Verlag. ISBN 3-933765-11-0
  3. Sutter, Jürgen. (2008). Opfinger Wörterbuch. Schillinger Verlag: Freiburg. ISBN 978-3-89155-342-8
  4. Fleischer, Jürg un Schmid, Stephan. (2006). Illustrations of the IPA: Zurich German. Journal of the International Phonetic Association, 36/2.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.