S Präteritum isch e Tempus (Zytform). Wenn me si brucht, zaiget me, das ebbis abgschlosse i de Vergangehäit lyt.

S Präteritum im Alemannisch

Im Vergliich zue de hochdytsche Sproch gits im Alemannische (wie au im Bairische un Ostfränkische) kai Verbform fer s Präteritum – bis uf s Verb si (bzw. sin / sei), wo hit im gredte Alemannisch under hochdytschem Ifluss Verbraitig gfunde het. Alemannisch bildet d Vergangehait analitisch mit eme Hilfsverb, brucht also d Perfektform. De dytsch Satz «Gestern war ich hier» haißt also alemannisch «Gestert bin i do gs(e)i» (bzw. gwä in manche Gegende vum Schwöbische).

E Usnahm isch bis i s spoot 20. Johrhundert di walserisch Mundart vo Saley (ital. Salecchio; im italienische Antigoriotal) gsi – sälli hät nit nu aldhochdytschi Verbklasse bibhalde, sundern hät au noch bi allne Verbe e Präteritum gchennt. Byspil doodrfir findt me im Artikel iber s Saleytitsch.

De dytsch Präteritum-Stamm vum Verb wird im Alemannisch aber no fer dr sinthetisch bildet Konjunktiv verwendet, z. B. synthetisch Ging säll au? statt analitisch Dät säll au go?

Lueg au

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.