| Adolphe Moynier | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 26-an de septembro 1860 en Ĝenevo |
| Morto | 23-an de septembro 1933 (72-jaraĝa) |
| Familio | |
| Patro | Gustave Moynier |
| Infano | Marcelle Moynier |
Adolphe Moynier, naskiĝinta en 1860 en Ĝenevo kaj mortinta en 1933, estis la filo de Gustave Moynier, kunfondinto de la Internacia Ruĝa Kruco. Li post studado de juro laboris kiel borsisto. Aldone li funkciis ekde la jaro 1887 kiel honora konsulo de Belgio en Ĝenevo kaj inter la jaroj 1898 ĝis 1918 kiel trezoristo de la Internacia Ruĝa Kruco. En tiu funkcio li en 1918, fine de la Unua Mondmilito, kunsubskribis la alvokon de la Internacia Ruĝa Kruco kontraŭ la uzo de venenaj gasoj.[1]
Dum la 4-a UK en Dresdeno dum somero 1908, por la unua fojo reprezentis sin la Internacia Ruĝa Kruco per Adolphe Moynier, kiu ĉeestis eksperimenton de ekzerca flegado de diverslingvaj vunditoj; ordonoj, demandoj kaj aliaj estis farataj sole en Esperanto. Partoprenis 50 portilistoj kaj multaj militaj kuracistoj en la korto de la Saksa Ruĝa Kruco.