Футбол
Мікалай Раманюк
Поўнае імя Мікалай Леанідавіч Раманюк
Нарадзіўся 2 чэрвеня 1984(1984-06-02)[1] (39 гадоў)
Грамадзянства  Беларусь
Рост 189 см
Вага 81 кг[2]
Пазіцыя брамнік
Інфармацыя пра клуб
Клуб завяршыў кар’еру
Клубная кар’ера[* 1]
2000 Беларусь Мазыр 1 (-1)
2001—2002 Беларусь Палессе (Козенкі) 28 (-49)
2003—2005 Беларусь Славія (Мазыр) 2 (-6)
2006—2007 Беларусь Ведрыч-97 (Рэчыца) 44 (-45)
2008—2013 Беларусь Нафтан (Наваполацк) 79 (-104)
2014 Беларусь Гомель 5 (-8)
2015—2016 Беларусь Славія (Мазыр) 44 (-71)
2017—2019 Беларусь Гарадзея 33 (-37)
2020—2022 Беларусь Славія (Мазыр) 13 (-19)
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 16 студзеня 2023.

Мікалай Раманюк (нар. 2 чэрвеня 1984, Рэчыца) — беларускі футбаліст, брамнік.

Клубная кар’ера

Пачаў кар’еру ў Мазыры, гуляў за рэчыцкі «Ведрыч-97». У 2008 перайшоў у наваполацкі «Нафтан», дзе з цягам часу стаў асноўным брамнікам.

У 2012 годзе добрай гульнёй у серыі пенальці дапамог наваполацкаму клубу выйграць Кубак Беларусі. У сярэдзіне 2012 года з-за траўмы не гуляў і саступіў месца асноўнага брамніка Ігару Даўгялу. У сезоне 2013 спачатку быў другім брамнікам пасля Даўгялы, а ў маі 2013 года заняў месца ў аснове. У чэрвені 2013 года з-за чарговай траўмы выбыў да верасня, пасля вяртання ўжо не з’яўляўся ў аснове.

У снежні 2013 года перайшоў у «Гомель»[3]. Пасля няўдалай гульні Андрэя Клімовіча ў матчы супраць магілёўскага «Дняпра» ў Кубку Беларусі (22 сакавіка 2014 года) Раманюк заняў месца асноўнага брамніка ў пачатку чэмпіянату, але пазней быў выцеснены Клімовічам. Улетку 2014 года быў выстаўлены «Гомелем» на трансфер[4]. Так і не здолеўшы вярнуцца ў склад, у снежні 2014 года пакінуў гомельскі клуб па заканчэнні кантракта[5].

У студзені 2015 года трапіў у склад мазырскай «Славіі»[6], з якой у сакавіку 2015 года падпісаў кантракт[7]. У складзе «Славіі» стаў чаргавацца ў браме з Уладзімірам Гаевым. У сезоне 2016, пасля завяршэння кар’еры Гаевым, стаў асноўным брамнікам і капітанам каманды, поўнасцю правёў усе 30 матчаў чэмпіянату.

У студзені 2017 года перайшоў у «Гарадзею»[8]. Пачынаў сезон 2017 асноўным брамнікам, пазней стаў чаргавацца ў складзе з Уладзіславам Васілючкам. У першай палове сезона 2018 быў асноўным брамнікам каманды, пазней саступіў месца ў складзе Ігару Даўгялу.

У лістападзе 2018 года падоўжыў кантракт з «Гарадзеяй» на сезон 2019[9]. У сезоне 2019 выступаў у якасці другога ці нават трэцяга брамніка, на поле за асноўную каманду не выхадзіў. У снежні 2019 года па заканчэнні кантракта пакінуў «Гарадзею»[10].

У студзені 2020 года пачаў трэніравацца з мазырскай «Славіяй» і ў лютым падпісаў кантракт[11]. З’яўляўся на полі нячаста, у сезоне 2022 не згуляў ніводнага матча. У студзені 2023 года завяршыў прафесійную кар’еру[12].

Дасягненні

  • Беларусь Уладальнік Кубка Беларусі (2): 2009, 2012

Статыстыка выступленняў

Сезон Дывізіён Клуб Краіна Матчы Галы
2000Д3МазырБеларусь1-1
2001Д3ПалессеБеларусь12-24
2002Д3ПалессеБеларусь16-25
2003дубльСлавіяБеларусь11-12
2004дубльСлавіяБеларусь17-16
2005Д1СлавіяБеларусь2-6
2006Д2Ведрыч-97Беларусь20-21
2007Д2Ведрыч-97Беларусь24-24
2008Д1НафтанБеларусь6-4
2009Д1НафтанБеларусь9-7
2010Д1НафтанБеларусь11-14
2011Д1НафтанБеларусь33-45
2012Д1НафтанБеларусь14-25
2013Д1НафтанБеларусь6-9
2014Д1ГомельБеларусь5-8
2015Д1СлавіяБеларусь14-22
2016Д1СлавіяБеларусь30-49
2017Д1ГарадзеяБеларусь17-17
2018Д1ГарадзеяБеларусь16-20
2019дубльГарадзеяБеларусь4-5
2020Д1СлавіяБеларусь9-14
2021Д1СлавіяБеларусь4-5
2022Д1СлавіяБеларусь00

Зноскі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.