Мусульманскае заваяванне Леванта ( араб. الْـفَـتْـحُ الإٍسْـلامِيُّ لِـلـشَّـام‎‎ , el-Fethül-İslāmiyyü liş-Şām ), таксама вядомы як арабскае заваяванне Леванту ( араб. الْـفَـتْـحُ الْـعَـرَبِيُّ لِـلـشَّـام‎‎ , el-Fethül-Arabiyyü liş-Şām ), адбылася ў першай палове 7 ст. [1] Гэта было заваяванне рэгіёну, вядомага як Левант або Шаам ( араб. شَـام‎‎ ), пазней стаў ісламскай правінцыяй Білад аш-Шам у рамках ісламскіх заваёваў . Арабскія мусульманскія сілы з'явіліся на паўднёвых межах яшчэ да смерці Мухамеда ў 632 годзе, у выніку чаго ў 629 годзе адбылася бітва пры Мутах, але сапраўднае заваяванне пачалося ў 634 годзе пад кіраўніцтвам яго пераемнікаў, халіфаў Рашыдуна Абу Бакра і Умара ібн Хатаба, з Халідам ібн аль-Валідам у якасці іх найважнейшага военачальніка. [1]

Зноскі

  1. 1 2 "Syria." Encyclopædia Britannica. 2006. Encyclopædia Britannica Online. 20 October 2006 Syria – Britannica Online Encyclopedia
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.