Panjat pinang

Panjat pinang atawa rebutan mangrupa kaulinan anu merlukeun rasa kawani sarta katemenan ogé taktik, nu guna meunangkeun tujuan anu dihontalna.[1] Prinsip kaulinan ieu téh nyokot barang-barang anu digantungkan di tungtung luhur watang tangkal jambé.[1] Cara nyokot barang anu digantungkan dina awi ngawangun bunderan henteu sagampang anu disangka.[1] Kahiji saurang pamilon kudu bisa ngaliwatan watang pinang anu geus dibanjur gemuk.[1] Gemuk anu dipaké nyaéta lemak sato atawa sajenis oli kentel.[1] Kadua, pamilon kudu sanggup ngéléhkeun peserta séjénna.[1] Ku alatan éta teu urung kudu pagorényang.[1] Saha nu gancang pasti bisa menang.[1] Parabot anu diperlukeun dina kaulinan ieu téh hiji watang tangkal jambé atawa lamun euweuh sawatang awi jenis gombong ogé cukup.[1] Anu écés tangkal anu dimaksud kudu kuat sarta tahan nanggung beungbeurat ti ruas-ruas awi anu ngabahayakeun.[1] Saterusna, gemuk.[1] Bahan gemuk boga sipat rélatif. Henteu tangtu dina hiji jenis waé.[1] Baheula dipaké lemak sato ingon-ingon (Sunda: Gajih) Ayeuna ogé di sawatara tempat masih dipaké gajih minangka gemuk ; tapi oli motor mindeng pisan dipaké minangka alternatif gaganti utamana di dayeuh mah.[1] Pakakas séjén anu henteu kaci dipohokeun nyaéta barang-barang sandang, contona lawon, payung, baju, calana jsb.[1] Barang-barang ieu digantung sarta ditalikeun dina budeuran awi anu dipasang dipenclut tangkal pinang.[1] Pamilon dina dasarna henteu diwatesan , saha waé kaci miluan, tapi umumna dipigawé ku para lalaki anu geus dewasa sakurang-kurangna rumaja putra. Jumlahna ogé relatif loba ; kurang leuwih 10-15 jelema.[1] Euweuh aturan anu husus , kajaba silih ngarti di antara sasama pamaén pikeun silih ngajaga keselamtanna.[1] Dina awalna kaulinan ieu dipigawé sacara individu, single fighter, luyu prinsip rebutan , saha nu gancang manéhna nu meunang, ku kituna dina kaulinan ieu arang-arang anu ngahontal penclutna.[1] Ku alatan saban hiji jalma ngahontal jangkungna nu tangtu, batur anu di handapana bisa waé ngabetot manéhna.[1] Tapi biasana dina kasapukan pamilon pikeun digawé babarengan.[1] Silih mantuan.[1] Lamun kabéh hadiah geus ditampana, bakal dibagikeun luyu jeung jumlah iwal ti nu meunang tina éta kaulinan.[1]

Panjat Pinang/rebutan

Sajarah

Dina khasanah Kabudayaan Tionghoa, Panjat Pinang ieu éang kasohor di Tiongkok Kidul, (Fujian Guangdong, sarta Taiwan).[2] Acara ieu patali jeung féstival jurig.[2] Hal ieu bisa kajadian di Tiongkok Kidul waé alatan kaayaan géografis Tiongkok Kidul hawana téh sub-tropis.[2] Ku kituna matak bisa tangkal pinang atawa kalapa bisa tumuwuh kalawan alus.[2] Perayaan ieu kacatet mimiti dina jaman Ming, sarta lumrah disebut minangka "Qiang-gu".[2] Tapi dina jaman Qing, Panjat Pinang dilarang pamaréntah alatan mindeng ngabalukarkeun korban jiwa.[2] Sawaktu taiwan aya di handap kapendudukan Jepang.[2] Panjat Pinang mimitian dipraktékkeun deui di sawatara tempat di Taiwan patali jeung Festival Jurig.[2] Tata cara kaulinan kurang leuwih sarua, dipigawé lobaan.[2] kalawan loba kado anu digantungkan di luhur.[2] Bédana luhur anu kudu ditaékan lain ngan saluhur tangkal pinang.[2] Tapi mangrupa hiji wangunan ti tangkal pinanag sarta kai séjén anu saimbang gedong nu tingkatna opat.[2] Pikeun ngahontal jawara kahiji , saban regu kudu naék nepi ka penclut pikeun nurunkeun gulungan beureum anu dikaitkeun di ditu.[2] Kaulinan panjat pinang biasana ngan dilakukeun dina poé-poé nu gedé, utamana dina poé Kamerdekaan RI atawa anu diwanoh ku istilah Agustusan.[2] Dina poé ieu kaulinan panjat pinang ampir aya di unggal wewengkon.[2] Panjat Pinang mangrupa bukti asimilasi kabudayaan Tionghoa anu geus mangaruhan Indonésia dina mangrébu-rébu ka tukang.[2]

Rujukan

  1. Rosyadi. 2000. Kebudayaan Masyarakat Sunda di Kabupaten Lebak Jawa Barat. Bandung: CV. Manfada Utama. Kaca 161-162
  2. Analisis Sajarah Panjat Pinang Archived 2014-11-05 di Wayback Machine (Dicutat tanggal 27 Oktober 2011)
Artikel ieu mangrupa taratas, perlu disampurnakeun. Upami sadérék uninga langkung paos perkawis ieu, dihaturan kanggo ngalengkepan.


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.