Dr Wenkerboge vo Nollige isch es Blatt für di grosse Ufnaam vo dr dütsche Sproch, wo dr Sprochforscher Georg Wenker vo 1852 bis 1911 für de Dütsch Sprochadlas gmacht hed. D Schuele im domolige dütsche Rych hend e Frogeboge übercho mid Muschdersätz, zum se in lokale Dialäkt z übersetze. Au im alemannische Sprochgebiet hend vili Gmeindschuele mitgmacht.
Hiwiis zuem Boge 41695
- Nollige het domols zuem Kreis Lörrach im Großherzogtum Bade ghärt. Hitt ischs en Oordsdeil vu Badisch Rhyfälde.
- De Oord lit im Sproochruum vum Hoch- oder Südalemannische / Säckinger-Laufeburger Ruum.[1]
- Die vierzig Sätz sin domols durch de Lährer durch Zueziäge vu Schiäler uffgschiewe worde. D Schueler henn mit Hilf vum Lährer Leopold Künstle vo Friiburg im Briisgi de Wenkerboge usgfüllt.
- Sowit des gange isch, sind d Schriiebwiis un d Sunderzeiche üwernomme worde.
- As Üssproch vum Ortsnamme wird im Boge „Nollige“ angeh.
- In Südditschland sinn d' Bege anne 1887 uffgnumme worde, der vo Nollige het d Nummere 41695 griägt.
- D geografisch Lag vu Nollige isch in dere Karde iitrage.
Wenkersätz
- Im Winter fliage dia trochne Blätter in dr Luft ume.
- 's hört glii uf z'schneie, drno wird 's Watter wieder besser.
- Thua Khole in Ofe, daß d'Milch bald z'chochen afangt.
- Der guat alt Ma isch mit dem Pfard dur's Ihs broche un ins chalt Wasser keit.
- Är isch vor viar oder säks Wuche gstorbe.
- 's Füer isch z'starch gsi, d'Chueche sin jo unte ganz schwahrz verbrännt.
- Är ißt d'Eier allewyl ohni Salz un Pfaffer.
- D' Füeß thuen mr grüßli weh, i glaub i haig si durgloffe.
- I bin bi dr Frau gsi und han eres gsait, un sie hätt gseit, sie wells ihrer Tochter sage.
- I wills au nimme thue!
- I schlag di gli mit dem Chochlöffel um Ohre, du Aff!
- Wo goosch hi, sölln mr mit dr goh?
- 's schlachti Zitte!
- Mi liabs Chind, blib do unte stoh, d' Gans' bisse di ztot.
- Du hätsch hüt am mährschte glährt und bisch artig gsi, du derfsch ähnder heim goh aß die Andere.
- Du bisch no i groß gnue, um n Fläsche Wi usztrinke, du muesch zerscht no wäng wakse und größer wärde.
- Gang, bisch so guet und sag's dünnr Schwäschter, si söll d' Chlaider für euer Mueter ferig naie und mit dr Bürschte suuber mache.
- Hattsch du ihn kannt, so wärs anderscht cho und s däht besser um e stoh.
- Wer hätt mr mi Chratte mit Fleisch gschtohle?
- Er hätt so tho, aß wia wenn sie ihn zum dresche beschtellt hätte; sie hainds aber salbr tho.
- 's Füer isch z'starch gsi, d'Chueche sin jo unte ganz schwahrz verbrännt.
- Wam her er dia neu Gschicht verzellt?
- Mr mueß lut briala, suhscht verstoht er aim it.
- Mr sin müad un hain Durscht.
- 's Füer isch z'starch gsi, d'Chueche sin jo unte ganz schwahrz verbrännt.
- Wo mr geschter Obed heim gcho sin, so sin die Andere scho im Bett gläge und hain fescht geschlofe.
- Chönnt ihr nit no en Augeblickli uf uns warte, drno göhn mir mit euch.
- Ihr dörfe nit so Chindereie trübe.
- Euseri Berg sin nit grüßli hoch, eueri sin viel höcher.
- Wiaviel Pfund Wurscht und wiaviel Brod wait ihr ha?
- Ich verschtand euch it, ihr müent e chlü lutter spreche.
- Hait ihr kei Sttückli Saipfe für mi uf mim Tisch g'funde?
- Si Brueder will sich zweü schöni neui Hüüser in eurem Garte baue.
- Des Wort isch em vo Herze gcho!
- Des isch rächt gsi vu ihm!
- Was sitze do für Vögeli obe uf dem Müerli?
- Dia Buure hai fünf Ockse un nün Chüe und zwölf Schöfli vor's Dorf brocht, die hai sie verchaufe wèlle.
- D' Lüt si hüt alli ufm Fald dusse un maie.
- Gang nur, der bruun Hund thuet dr nüt.
- Ich mit mit dene Lüt do hinde über d'Matte ins Kchorn gfahre.
Wörder im Wenkerboge
- heiß, nein, blau, grau, hauen, Hand, Hanf, Helm, Flachs, erwächst, Basen, Pflaumen, Briäf, Hof, jung, krumm
- Sonntag, Montag, Dienschtag, Mittwoch, Donnerschtag, Freitag, Samschtag
- elf, fümpfzehn, sächzehn, fümpfzig
Luäg aü do
Quälle
Wo s her isch
- ↑ Sproochruumagabe bezieht sich uff „Raumgliederung der Mundarten 1950“ (Memento vom 22. Juni 2019 im Internet Archive), Historischer Atlas von Baden-Württemberg: Raumgliederung der Mundarten um 1950; herausgegeben von der Kommission für geschichtliche Landeskunde in Baden-Württemberg in Verbindung mit dem Landesvermessungsamt Baden-Württemberg. Stuttgart 1972-1988 ISBN 3-921201-10-1
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.