D Vox Romanica isch e Schwiizer Zytschrift für d Sproochwüsseschaft.

Dr Sproochforscher Jakob Jud[1] vo dr Uni Züri un dr Arnald Steiger,[2] Profässer a dr Handelshochschuel Sanggalle, sind anne 1936 deren iiri Gründer gsi.

Die schwiizerischi Fachzytschrift tuet Arbeten und Artikle us em Fachpiet vo dr Romanischtik veröfentliche. Es sind internazionali Bytreeg zu dr Forschig über d Sprooche und iiri Literatur und es het vil Buechbesprächige. Me cha d Schrifte für die Bänd i jedere romanische Sprooch mache. D Zytschrift informiert au regelmässig drüber, wie die grosse romanistische Forschigsprojäkt wie öppe sGlossaire des patois de la Suisse romande voraachöme.

Der Titel vo dere Schriftereien isch latynisch, und me cha nen is Düütsche öppen als «Schtimm vo de romanische Sprooche» überträge. D Zytschrift het zu däm schööne, churze Titel anen au non e Zuesatz, wo, au uf Latynisch, no gnöier säit was si wott mache: Annales Helvetici explorandis Linguis Romanicis destinati, und das isch uf Düütsch: «Schwiizer Joorbuech zum die romanische Sprooche leere könne». Und grad no öppis Latynischs cha men uf em Umschlag vo de jüngere Heft bis zum Joorgang 2019 lääse: Editi Auspiciis Collegii Romanici Helvetiorum ab Elwys De Stefani et Andres Kristol, was non es paar praktischi Informazioone mee git: D Organisazioon, wo für d Zytschrift luegt, isch s schwiizerische Collegium Romanicum, d Gselschaft vo de Schwiizer Romanischte. Si het es Kuratorium ygsetzt, wo dr Redakzioon tuet hälfe.

Me vernimt drby au: D Redakzioon isch bim Elwys de Stefani, Profässer z Löwen, und em Andres Kristol, wo emeritierte Profässer z Nöieburg isch. Das het bis im Herbscht 2019 so ggulte. Im Oktober 2019 isch d Romanischtin Mónica Castillo Lluch, Profässoorin z Lausanne, d Redaktoorin woorde.

Am Afang, sid 1936, isch s Joorbuech e Zyt lang vo Jud und Steiger zämegstellt worde. Bi iine isch s Haupttheema vo de Bytreeg d Dialäktology mit dr Sproochgeografy gsi. Wo dr Jakob Jud anne 1952 mit Sibezgi gstorben isch, het dr Steiger d Redakzioon elei wyter gmacht bis 1963, won au äär gstorben isch. Denn isch dr Zürcher Romanischtikprofässer Gerold Hilty (1927–2014) dr Redakter gsi bis 1991.[3] Vo iim isch d Schriftläitig zu dr Bärner Romanischtin Ricarda Liver, wo vorhär sit 1988 d Presidäntin vo der Kommissioon für d Zytschrift gsi isch, und em Zürcher Peter Wunderli (1938–2019) choo,[4] wo Profässer z Düsseldorf gsi isch. Die beede sind zää Joor lang für d Reie verantwortlich gsi,[5] und me het jetz au mee nöieri sproochwüsseschaftlichi Sache brocht.[6] Mit em Band 61 anne 2002 het d Aargauer Sproochforscherin Rita Franceschini, Romanischtikprofässoorin a dr Uni Saarland und dr Uni Bozen, zäme mit em Andres Kristol d Redakzioon übernoo, sid 2017 sind s dr Kristol und dr de Stefani gsi.

Trukt wärde d Büecher hütt bim Verlag Narr Francke z Tüübinge. Zeerscht sind si z Bäärn bim A. Francke Verlag usecho, wo dr Gunter Narr 1984 übernoo und zu sym Verlagshuus uf Tüübinge gnoo het, wo sit 2004 e Täil isch vo dr Verlagsgruppe Narr Francke Attempto. A d Chöschte für dr Vox Romanica iiri Produkzioon zaalt die Schwiizerisch Akademy vo de Gäischtes- und Soziaalwüsseschaften öppis.

Alli Bänd vo dr Vox Romanica cha men elektronisch go nochelääse, die jüngere uf dr Websyte vom Verlag z Tüübinge, un die eltischte, wo me «retrodigitalisiert» het, uf em Archyv e-periodica.ch.[7]

Fuessnoote

  1. ↑ Ricarda Liver: Jud, Jakob. In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.
  2. ↑ Peter Müller-Grieshaber: Steiger, Arnald. In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.
  3. ↑ Georges Lüdi: Gerold Hilty und die erlebte (Zürcher) Romanistik in Vergangenheit, Gegenwart und Zukunft. In: Vox Romanica 66, 2007, S. 1–9.
  4. ↑ Edeltraud Werner u. a. (Hrsg.): Et multum et multa. Festschrift für Peter Wunderli zum 60. Geburtstag. Narr, Tübingen 1998. ISBN 3-8233-5106-0
  5. ↑ Peter Wunderli: Gunter und ich. In: vernarrt in wissen. Tübingen 2019, S. 215–218.
  6. ↑ Ricarda Liver: Mein Weg in die Romanistik. In: Klaus-Dieter Ertler (Hg.): Romanistik als Passion. Sternstunden der neueren Fachgeschichte II. Wien 2011, S. 203–218, S. 216.
  7. ↑ D Digitalisaat vo dr Vox romanica
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.