Thayngen
Wappe vo Thayngen
Wappe vo Thayngen
Basisdate
Staat:Schwiiz
Kanton:Schaffuuse (SH)
Bezirk:Reiatw
BFS-Nr.:2920i1f3f4
Poschtleitzahl:8240
UN/LOCODE:CH THA
Koordinate:695251 / 289243
Höchi:437 m ü. M.
Flächi:19.92 km²
Iiwohner:5690 (31. Dezämber 2022)[1]
Website:www.thayngen.ch
Tääinge
Tääinge

Tääinge

Charte
Charte vo Thayngen
Charte vo Thayngen
w

Tääinge (amtlich Thayngen) isch e Iiwohnergmeind im Bezirk Reiat im Kanton Schafuuse, Schwiz.

Geografi

Tääinge lit im Bibertal am öschtliche Fuess vom Reiat. D Gmeindsflächi umfasst 57,9 % landwirtschaftlichi Flächi, 26,2 % Wald, 14,3 % Sidligsflächi und 1,5 % sustigi Flächi.[2]

Gschicht

Tääinge isch zum erschte Mol gnennt worde im Johr 995 als Togingen.

Im Johr 2004 isch Baerze (Barzheim) iigmeindet worde, im Johr 2009 sind Altdorf, Bibere (Bibern), Hofe (Hofen) und Opfersthofe (Opfertshofen) zue Tääinge choo.

Bevölkerig

Quälle: Bundesamt für Statistik 2005[3]

Johr18501860187018801888190019101920
Iiwohner12521233131012841181150817601808
Johr19301941195019601970198019902000
Iiwohner20702254246130133640375137733906

De Uusländeraateil isch 2010 bi 17,8 % gläge.[2]

Religion

57,1 % vo de Iiwooner sind evangelisch-reformiert, 22,6 % sind römisch-katholisch (Stand 2000).[2]

Politik

Bi de Nationalrootswaale 2011 het s da Ergebnis gee:[2] CVP 4,4 %, FDP 11,5 %, SP 30,7 %, SVP 45,4 %, Sustigi 7,9 %.

Gmeindspresident isch de Marcel Fringer(Stand 2020).

Wirtschaft

D Arbetslosigkeit isch im Johr 2011 bi 1,6 % gläge.[2]

Sproch und Dialekt

Bi de Volkszellig 2000 hend vo de 3906 Iiwohner 91,2 % Dütsch als Hauptsproch aagee, 0,4 % Französisch und 2,7 % Italienisch.[2]

De hochalemannisch Dialekt vo Tääinge ghört zue de Nordoschtschwizer Dialekt.

Literatur

  • Andreas Schiendorfer: 1000 Jahre Thayngen, Jubiläumsbuch. Thayngen 1995, ISBN 3-905116-03-0.
  • Johannes Winzeler: Geschichte von Thayngen, 1963.
  • Harder Im Thurn: Chronik von Thayngen.
  • Walter Ulrich Guyan: Thayngen. Menschen und Landschaft im Wandel der Zeiten, Thayngen 1986.
  • Kurt Bächtold: Thayngen 995-1995, in: Schaffhauser Magazin 17 (1994), No. 4, S. 6-45.
  • Jürg Zimmermann: Beiträge und Dokumente zur Geschichte des Bahnhofs Thayngen, in: Schaffhauser Beiträge zur Geschichte 61 (1984), No. 4, S. 43-63.
 Commons: Thayngen – Sammlig vo Multimediadateie

Fuessnote

  1. Ständige Wohnbevölkerung nach Staatsangehörigkeitskategorie, Geschlecht und Gemeinde, definitive Jahresergebnisse, 2022. Bei späteren Gemeindefusionen Einwohnerzahlen aufgrund Stand 2022 zusammengefasst. Abruf am 5. September 2023
  2. 1 2 3 4 5 6 Bundesamt für Statistik: Regionalporträts 2012: Kennzahlen aller Gemeinden (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv) , Mai 2012
  3. Bundesamt für Statistik: Eidgenössische Volkszählung 2000: Bevölkerungsentwicklung der Gemeinden 1850–2000. Bern 2005 (Online uf bfs.admin.ch (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv) , Date im Aahang (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv) )


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.