Sobrio | |
---|---|
![]() S Wappe vo Sobrio | |
Basisdatä | |
Staat: | Schwiiz |
Kanton: | Tessin (TI) |
Bezirk: | Leventina |
Kreis: | Faido |
Gmeind | Faido |
PLZ | 6749 |
Koordinate: | 712383 / 139783 |
Höchi: | 1128 m ü. M. |
Flächi: | 6,4 km² |
Iiwohner: | 78 (31. Dezember 2015)[1] |
Charte | |
![]() Charte vo Sobrio |
Sobrio (lombardisch Souri) isch es Dorf und en ehemolegi politischi Gmai im Kanton Tessin in dr Schwyz. Si hät zum Chrais (circolo) Giornico im Bezirk Leventina ghert.
Geografi
Sobrio lyt uf eme Boode am linke Hang vum mittlere Valle Leventina uf 1091 m an dr Strada Alta. Zue dr Gmai hän d Fraktione Villa un Ronzano ghert. Nochbergmaine sin Acquarossa, Bodio, Faido, Giornico un Serravalle gsi.
Gschicht
Sobrio isch zum erschte Mol gnännt wore anne 1225 as Sourio. Anne 1759 isch dr Ortsdail Villa fascht ganz abbrännt.
Im Friejohr 2004 hän d Stimmburger vu Sobrio in ere Volksabstimmig gege d Fusion vu ihre Gmai mit dr Gmaine Anzonico, Calonico, Calpiogna, Campello, Cavagnago, Chiggiogna, Faido, Mairengo, Osco un Rossura gstimmt. Am 10. April 2016 het Sobrio mit Faido fusioniärt.
Verwaltig
Dr Burgermaischter (Sindaco) vu Sobrio isch dr Giorgio Jamusci gsi.
Bevelkerigsentwicklig
Quälle: Bundesamt für Statistik 2005[2]
Johr | 1850 | 1860 | 1870 | 1880 | 1888 | 1900 | 1910 | 1920 | 1930 |
Yywohner | 365 | 308 | 371 | 274 | 266 | 237 | 184 | 167 | 140 |
Johr | 1941 | 1950 | 1960 | 1970 | 1980 | 1990 | 2000 | 2010 | 2015 |
Yywohner | 140 | 98 | 69 | 61 | 84 | 78 | 74 | 81 | 78 |
Dialekt
Dr lombardisch Dialäkt vu Sobrio ghert zum Ticinese.
Böuwärch
- Chilche S. Lorenzo (im 13. Jh. zum erschte Mol gnännt, im 16. Jh. erwyteret, 2001-03 renoviert)
Literatur
- Celestino Trezzini: Sobrio. In: Historisch-Biographisches Lexikon der Schweiz, Band 6, Sisikon – Steg., Attinger, Neuenburg 1921, S. 391, 392.
- Virgilio Gilardoni: Il Romanico. Catalogo dei monumenti nella Repubblica e Cantone del Ticino. La Vesconta, Casagrande S.A., Bellinzona 1967, S. 178, 284, 481, 553.
- Bernhard Anderes:, Guida d’Arte della Svizzera Italiana. Edizioni Trelingue, Porza-Lugano 1980, S. 100.
- Samuel Butler: Alpi e Santuari del Canton Ticino, Armando Dadò Editore, Locarno 1984.
- Bruno Giandeini: I racconti dell’acero. ASS – Associazione attinenti e simpatizzanti di Sobrio, 1989.
- Simona Martinoli und andere: Guida d’arte della Svizzera italiana. Edizioni Casagrande, Bellinzona 2007.
- Mario Fransioli: Sobrio. In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.
Weblink
- Sobrio uf elexikon.ch
Fuessnote
- ↑ Bilanz der ständigen Wohnbevölkerung nach Bezirken und Gemeinden uf bfs.admin.ch (Bundesamt för Statistik)
- ↑ Bundesamt für Statistik: Eidgenössische Volkszählung 2000: Bevölkerungsentwicklung der Gemeinden 1850–2000. Bern 2005 (Online uf bfs.admin.ch (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv) , Date im Aahang (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv) )