D Sequaner (lat. Sequani; altgriech. Σηκουανοί, Sēkouanoí) sind en keltische Stamm gsii, wo im westliche Jura am Dubis (hüt: Doubs) gwont hend. Eri Nochbuure sind im Oste d Helvetier, im Nordoste d Rauraker, im Norde i de Vogese d Leuker, im Weste d Lingone und d Häduer und im Süüde d Ambarrer gsii. Ere Vorort isch Vesontio (hüt: Besançon) gsii. De Name vom Stamm isch de gliich wie de vom Fluss Sequana (hüt: Seine), so as si vermuetli früener a dem Fluss glebt hend.
Gschicht
D Sequaner hend ane 71 v. Chr. de Ariovist mit sinene germanische Truppe aaghüüret, well si zäme mit de Arverner im Striit mit de Häduer glege sind. Si hend denn erfolgriich im Joor 61 v. Chr. d Häduer bisigt und de Ariovist het mit sinene Germane en Drittel vom Piet vo de Sequaner bsetzt, het denn aber afange a de Sequaner drohe, demit er no mee Land i Bsitz cha nee. Drufabe hend d Sequaner de Julius Cäsar um Hilf bette, demit si eri früenrige Verbündete los werdet. Ane 59 hend si a de Helvetier erlobt, dör eres Piet z züche. Nochdem de Cäsar die bi Bibracte gschlage het, het er d Sequaner 58 v. Chr. underworfe und em Römische Riich agschlosse. Im Joor 52 v. Chr. hend si bim Gallierufstand vom Vercingetorix mitgmacht.
D Sequaner sind under em Chaiser Augustus (27 v.–14 n. Chr.) zu de Provinz Gallia Belgica cho. Im Joor 21 n. Chr. hend si sich am Uufstand vo de Häduer bitailigt, sind aber i de Uurue vo de Joore 68 romtroi blibe und hend o nöd am Bataverufstand (69-70) tailgnoo, sondern de Julius Sabinus us erem Piet vertribe. De Chaiser Domitian (81–96) het d Sequaner zu de noigschaffte Provinz Germania superior gschlage und spööter het si de Chaiser Diocletian (284–305) zäme mit de Rauraker und Helvetier zude noie Provinz Maxima Sequanorum zämetue. Im 4. Joorhundert hend d Sequaner under Iifäll vo de Alemane glitte. I de zwait Hälfti vom 5. Jh. isch s Piet vo de Sequaner zum Riich vo de Burgunder choo und denn im Joor 534 zum Frankeriich.
Büecher
- Der Neue Pauly, Bd.11: »Sequani«