De Sarrumma isch en altsyrische Berggott, wo denn vo de Hurriter in iires Pantheon uufgnoo woren isch.
Er isch de Soo vo de Ḫebat und vom Wettergott Tessub. Er hett au s Epithet „Stierchalb vom Tessub“ (hurritisch: hobidi Tessob=ve) öberchoo. Öber hurritischi Vermittlig isch er denn au zo de Hethiter choo. Er isch immer eng mit sinnere Muetter vereert wore und o im hethitische Felshailigtum Yazılıkaya wert er hinder sinnere Mutter Hebat, a de zwaite Stell vo de wiibliche Göttineprozession, abbildet, vor sinnere Schwöster Allanzu.
O ide neuhethitische Zitt isch de Sarrumma vereert wore und er het de Titel „Bergkönig“ (luwisch: watti-handawatti) trait. Er isch mengisch zäme mit de Hibuta dargstellt wore, si stoot ufere Stadtmuur und er ufeme felsige Berg. Wil i hieroglypheluwische Inschrifte d Hibuta o mitem Wettergott Tarhunza e Paar bilde cha und de Sarrumma mit de Allanzu, cha men anee, ass di hurritischi Götterfamili mitem Wettergott as Vatter und de Ḫebat/Hibuta as Muetter, und de Sarrumma as Soo und d Allanzu as Töchter, witter vereert woren isch.
Literatur
- Volkert Haas: Geschichte der hethitischen Religion. (= Handbuch der Orientalistik. Band 15). Brill, Leiden 1994, ISBN 90-04-09799-6.
- Einar Schuler: Kleinasien. Die Mythologie der Hethiter und Hurriter, i: Hans Wilhelm Haussig: Götter und Mythen im Vorderen Orient. Ernst Klett Verlag, Stueggert 1965.
- Piotr Taracha: Religions of Second Millennium Anatolia. Harrassowitz, Wiesbaden 2009, ISBN 978-3-447-05885-8.