Punier (latiin. Poeni) isch d Bezäichnig, wo die antike Römer für die semitische Fönizier in Nordafrika brucht häi. Etümologisch chunnt dr Naame vom punische Usdruck „Ponnim“, wo sovil wie „Bewooner vo de niidere Länder“ bedütet (an dr levantinische Küste häi sich die fönizische Stadtbewooner in de Stedt dr Küste nooch eso vo de kanaanäische Stämm in de Bärg vom Libanon abgränzt).Dr Begriff wird bsundrigs für d Karthager brucht, d Iiwooner vo dr Hauptstadt Karthago bzw. vom Karthagerriich, wo au anderi punischi Stedt umfasst het, aber au für d Iiwooner vo Tyros, Sidon und andere fönizische Gründige im ganze Middelmeerruum. As punischi Stadtgründige gälte Agadir, Gadir und Ajdir (Aŷdīr bedütet ‚Muure‘, ‚Befestigung‘,) d Stadt Karthago und iiri Kolonie wie zum Bischbil Cartagena), und e Huffe anderi Stedt in Spanie, Afrika (Utica) und uf Züpere. D Bezäichnige „Punier“ und „Fönizier“ wärde witgehend sünonüüm brucht.

Hüfig daucht die Bezäichnig im Zämmehang mit de drei Punische Chrieg uf. Das si chriegerischi Usenandersetzige um d Vorherrschaft im westlige Middelmeerruum gsi zwüsche Rom und Karthago in d Joor 264 bis 146 v. d. Z., wo mit dr Zerstöörig vom Karthagische Seeriich z Änd gangen isch.

Dr Augustinus verzellt, ass d Sprooch vo de Punier im nördlige Afrika no in dr Spootantike vo dr Landbevölkerig gschwätzt worde isch. Es wird aagnoo, ass erst s Arabische s Punische vollständig verdrängt het. Vo dr Sprooch vo de Punier wäiss mä nume weenig. Si wird em Nordwestsemitische zuegordnet und isch äng verwandt mit em Hebräische und em Aramäische. Näbe em Latiinische isch das die äinzigi Sprooch in dr Antike, wo die griechische Tragödie dri übersetzt worde si.

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Punier“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.