| Otelfingen | |
|---|---|
 Wappe vo Otelfingen | |
| Basisdate | |
| Staat: | Schwiiz |
| Kanton: | Züri (ZH) |
| Bezirk: | Tielschtoorf |
| BFS-Nr.: | 0094 |
| Poschtleitzahl: | 8112 |
| Koordinate: | 671819 / 257139 |
| Höchi: | 440 m ü. M. |
| Flächi: | 7.23 km² |
| Iiwohner: | 2946 (31. Dezämber 2022)[1] |
| Website: | www.otelfingen.ch |
 Ootelfinge und d Lägere vom Altbèèrg uus gsää Ootelfinge und d Lägere vom Altbèèrg uus gsää | |
| Charte | |
 Charte vo Otelfingen | |
Ootelfinge (amtlich Otelfingen) isch e politischi Gmäind im Bezirk Tielschtoorf im Kanton Züri, Schwiiz.
Geografi
Ootelfinge isch es Huuffedoorff im Furttaal a de Grenze zum Kanton Aargau. S Piet vo de Gmäind umfasst 36,8 % landwirtschaftlichi Flèchi, 37,2 % Wald, 18,2 % Sidligsflechi, 6,9 % Vercheersflechi und 0,3 % Gwässerflechi.[2]
Gschicht
Ootelfinge isch zum eschte Mal gnamset worde im Jaar 1044 als Otilingun (um 1150 Nangerus de Otelfingen).
Bevölkerigsentwicklig
Quälle: Bundesamt für Statistik 2005[3]
| Jaar | 1850 | 1860 | 1870 | 1880 | 1888 | 1900 | 1910 | 1920 |
| Iiwooner | 575 | 545 | 570 | 528 | 503 | 481 | 528 | 566 |
| Jaar | 1930 | 1941 | 1950 | 1960 | 1970 | 1980 | 1990 | 2000 |
| Iiwooner | 572 | 591 | 662 | 748 | 941 | 1243 | 1580 | 1852 |
De Uusländeraatäil liit bi 17,6 % (Stand 2011).[2]
Religion
42,8% vo de Iiwooner sind evangelisch-reformiert, 27,5% sind römisch-katholisch (Stand 2011).[2]
Politik
Bi de Kantonsraatswaale 2011 hät s das Ergebnis ggee:[2] BDP 2,9 %, CVP 1,7 %, EDU 1,3 %, EVP 3,5 %, FDP 10,1 %. GLP 15,0 %, GP 8,2 %, SP 15,0 %, SVP 42,3 %, Suschtigi 0,2 %.
Gmäindspresidänt isch de Willy Laubacher (Stand 2012).
Wirtschaft
D Arbetslosigkäit isch im Jaar 2010 bi 2,7 % gläge.[2]
Tieläkt
De züritüütsch Tieläkt vo Ootelfinge ghört zue de Unterländer Mundarte.
Bilder
Reformierti Chile vo 1607
Unteri Müli und Wirtshuus
Schibli-Chabis-Huus vo 1676
Alt-Wirtshuus vo 1682
«Bien venus Mesieurs»
Wäschhuus vo 1812
Literatur
- Hermann Fietz: Die Kunstdenkmäler des Kantons Zürich, Band II: Die Bezirke Bülach, Dielsdorf, Hinwil, Horgen und Meilen. (= Kunstdenkmäler der Schweiz. Band 15). Hrsg. von der Gesellschaft für Schweizerische Kunstgeschichte GSK. Bern 1943.
Weblink
- www.otelfingen.ch
- Martin Illi: Otelfingen. In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.
Fuessnote
- ↑ Ständige Wohnbevölkerung nach Staatsangehörigkeitskategorie, Geschlecht und Gemeinde, definitive Jahresergebnisse, 2022. Bei späteren Gemeindefusionen Einwohnerzahlen aufgrund Stand 2022 zusammengefasst. Abruf am 5. September 2023
- 1 2 3 4 5 Bundesamt für Statistik: Regionalporträts 2012: Kennzahlen aller Gemeinden (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv) , Mai 2012
- ↑ Bundesamt für Statistik: Eidgenössische Volkszählung 2000: Bevölkerungsentwicklung der Gemeinden 1850–2000. Bern 2005 (Online uf bfs.admin.ch (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv) , Date im Aahang (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv) )