Lucens
Wappe vo Lucens
Wappe vo Lucens
Basisdate
Staat:Schwiiz
Kanton:Waadt (VD)
Bezirk:Broye-Vullyw
BFS-Nr.:5675i1f3f4
Poschtleitzahl:1522
Koordinate:554137 / 173159
Höchi:498 m ü. M.
Flächi:7.86 km²
Iiwohner:4414 (31. Dezämber 2022)[1]
Website:www.lucens.ch
Dorf un Schloss Lucens
Dorf un Schloss Lucens

Dorf un Schloss Lucens

Charte
Charte vo Lucens
Charte vo Lucens
w

Lucens (frankoprovenzalisch [a lyˈsɛ̃], dytsch veraltet Losingen ) isch e bolitischi Gmai im Bezirk Broye-Vully im Kanton Waadt, Schwyz.

Geografi

Lucens lyt am linke Stade vu dr Broye. D Gmaiflechi umfasst 44,6 % landwirtschaftligi Flechi, 36,1 % Wald, 17 % Sidligsflechi un 2,3 % sunschtigi Flechi.[2]

Gschicht

Lucens isch zum erschte Mol gnännt wore anne 964 as in villa Losingus. 1969 het´s ä Atomunfall gä im AKW Lucens

Bevelkerig

Quälle: Bundesamt für Statistik 2005[3]

Johr18501860187018801888190019101920
Lucens89283286210051465151716441508
Oulens-sur-Lucens1001031068681969897
Johr19301941195019601970198019902000
Lucens14301510162116202144200623202221
Oulens-sur-Lucens10587797350375752

Dr Uusländeraadail isch 2010 bi 35,6 % gläge.[2]

Religion

39,2 % vo dr Yywooner sin evangelisch-reformiert, 38,1 % sin römisch-katholisch (Stand 2000).[2]

Bolitik

Bi dr Nationalrootswahle 2011 het s des Ergebnis gee:[2] BDP 0,6 %, CVP 4,3 %, FDP 18,1 %, GLP 2,2 %, GP 9,1 %, SP 29,9 %, SVP 26,1 %, Sunschtigi 2,4 %.

Dr Burgermaischter vu Lucens isch dr Etienne Berger (Stand Merz 2014).

Wirtschaft

D Arbetslosigkait isch anne 2011 bi 6,1 % gläge.[2]

Sproch un Dialäkt

Bi dr Volkszellig 2000 hän 82,4 % vu dr Yywohner Franzesisch as Hauptsproch aagee, 1,9 % Dytsch, 4,9 % Italienisch un 10,8 % anderi Sproche.[2]

Dr alt frankoprovenzalisch Patois isch wahrschyns aafangs 20. Jh. uusgstorbe. Ergebnis us dr Volkszellige vu 1990 un 2000, wu zum Dail Lyt Patois as Sproch aagchryzlet hän, gälte in dr Sprochwisseschaft as Artefakt un hän ihre Ursprung ender in statistische Fähler oder ass d Lyt unter „Patois“ ihr Regionalfranzesisch verstehn[4][5]

Literatur

  • Monique Fontannaz, Brigitte Pradervand: Le district de la Broye-Vully 1. (= Die Kunstdenkmäler der Schweiz. Band 128). Hrsg. Gesellschaft für Schweizerische Kunstgeschichte SKG. Bern 2015, S. 122–247, ISBN 978-3-03797-180-2.
 Commons: Lucens – Sammlig vo Multimediadateie

Fueßnote

  1. Ständige Wohnbevölkerung nach Staatsangehörigkeitskategorie, Geschlecht und Gemeinde, definitive Jahresergebnisse, 2022. Bei späteren Gemeindefusionen Einwohnerzahlen aufgrund Stand 2022 zusammengefasst. Abruf am 5. September 2023
  2. 1 2 3 4 5 6 Bundesamt für Statistik: Regionalporträts 2012: Kennzahlen aller Gemeinden (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv) , Mai 2012
  3. Bundesamt für Statistik: Eidgenössische Volkszählung 2000: Bevölkerungsentwicklung der Gemeinden 1850–2000. Bern 2005 (Online uf bfs.admin.ch (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv) , Date im Aahang (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv) )
  4. Andres Kristol: Que reste-t-il des dialectes gallo-romans de Suisse romande?. In: Jean-Michel Eloy (Hg.).: Evaluer la vitalité. Variétés d’oïl et autres langues. Université de Picardie / Centre d’Etudes Picardes, Amiens 1998, S. 101–114
  5. Pierre Knecht: Die französischsprachige Schweiz. In: Hans Bickel, Robert Schläpfer (Hg.): Die viersprachige Schweiz. Sauerländer, Aarau/Frankfurt/Salzburg 2000, S. 139–176


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.