La Chaux-du-Milieu | |
---|---|
![]() Wappe vo La Chaux-du-Milieu | |
Basisdate | |
Staat: | Schwiiz |
Kanton: | Nöieburg (NE) |
Bezirk: | (Dr Kanton Nöieburg kännt sit 2018 kä Bezirk me.) |
BFS-Nr.: | 6435 |
Poschtleitzahl: | 2405 |
Koordinate: | 544093 / 207370 |
Höchi: | 1'081 m ü. M. |
Flächi: | 17.28 km² |
Iiwohner: | 489 (31. Dezämber 2022)[1] |
Website: | www.chaux-du-milieu.ch |
![]() Ferme du Grand Cachot Ferme du Grand Cachot | |
Charte | |
![]() Charte vo La Chaux-du-Milieu |
La Chaux-du-Milieu (frankoprovenzalisch [la tʃo dy mɛˈta]) isch e Gmai vom Kanton Nöueburg.
Geografi
La Chaux-du-Milieu lyt im Jura, im Dal vu dr Brévine. Zue La Chaux-du-Milieu ghere d Wyler Le Cachot de Vent (1'074 m ü. M.), Le Cachot (1'073 m ü. M.), Le Cachot de Bise (1'070 m ü. M.), dr Zäntralort La Chaux-du-Milieu, La Forge (1'069 m ü. M.), La Clef d'Or (1'069 m ü. M.) un Le Quartier (1'089 m ü. M.). Dr Bann umfasst 48 Prozänt landwirtschaftligi Flechi, 49 Prozänt Wald un 3 Prozänt Sidligsflechi.
D Nochbergmaine vu La Chaux-du-Milieu sin La Brévine, Les Ponts-de-Martel, Le Locle un Le Cerneux-Péquignot.
Gschicht
La Chaux-du-Milieu isch zum erschte Mol gnännt wore anne 1310 as calvum de Escoblon.
Syt 1648 isch Nöueburg Firschtetum un ab 1707 dur Personalunion mit em Chenigrych Preuße verbunde gsii. Anne 1806 isch s Biet an Frankrych unter em Napoleon I. abdrätte wore. Im Zug vum Wiener Kongress isch s anne 1815 an d Schwyz chuu, doderby sin d Chenig vu Preuße aber bis zum Nöueburgerhandel 1857 au Firschte vu Nöueburg blibe.
Bevelkerig
Quälle: Bundesamt für Statistik 2005[2]
Johr | 1850 | 1860 | 1870 | 1880 | 1888 | 1900 | 1910 | 1920 |
Yywohner | 805 | 954 | 943 | 869 | 827 | 893 | 661 | 597 |
Johr | 1930 | 1941 | 1950 | 1960 | 1970 | 1980 | 1990 | 2000 |
Yywohner | 482 | 451 | 462 | 395 | 336 | 383 | 422 | 398 |
Dr Uusländeraadail isch 2010 bi 26,2 Prozänt gläge.
Religion
28 Prozänt vo dr Yywooner sin evangelisch-reformiert, 46,5 Prozänt sin römisch-katholisch (Stand 2000).
Bolitik
Bi dr Nationalrootswahle 2011 het s des Ergebnis gee: BDP 1,1 %, CVP 8,3 %, FDP 32,8 %, Grüeni 10,9 %, PdA 1,5 %, SP 23,0 %, SVP 18,2 %.
Wirtschaft
La Chaux-du-Milieu isch es Puuredorf. Im 19. Johrhundert sind dört zwöi Zytfabrigge bout worde.
Sproch un Dialäkt
Bi dr Volkszellig 2000 hän vu dr 398 Yywohner 79,9 Prozänt Franzesisch as Hauptsproch aagee, 5,1 Prozänt Dytsch, 5,5 Prozänt Italienisch un 9,4 Prozänt anderi Sproche.
Dr alt frankoprovenzalisch Patois isch wahrschyns Ändi 19./Aafangs 20. Jh. uusgstorbe. Ergebnis us dr Volkszellige vu 1990 un 2000, wu zum Dail Lyt Patois as Sproch aagchryzlet hän, gälte in dr Sprochwisseschaft as Artefakt un hän ihre Ursprung ender in statistische Fähler oder ass d Lyt unter „Patois“ ihr Regionalfranzesisch verstehn[3][4]
Literatur
- Myriam Volorio Perriard: Chaux-du-Milieu, La. In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.
Weblink
Fueßnote
- ↑ Ständige Wohnbevölkerung nach Staatsangehörigkeitskategorie, Geschlecht und Gemeinde, definitive Jahresergebnisse, 2022. Bei späteren Gemeindefusionen Einwohnerzahlen aufgrund Stand 2022 zusammengefasst. Abruf am 5. September 2023
- ↑ Bundesamt für Statistik: Eidgenössische Volkszählung 2000: Bevölkerungsentwicklung der Gemeinden 1850–2000. Bern 2005 (Online uf bfs.admin.ch (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv) , Date im Aahang (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv) )
- ↑ Andres Kristol: Que reste-t-il des dialectes gallo-romans de Suisse romande?. In: Jean-Michel Eloy (Hg.).: Evaluer la vitalité. Variétés d’oïl et autres langues. Université de Picardie / Centre d’Etudes Picardes, Amiens 1998, S. 101–114
- ↑ Pierre Knecht: Die französischsprachige Schweiz. In: Hans Bickel, Robert Schläpfer (Hg.): Die viersprachige Schweiz. Sauerländer, Aarau/Frankfurt/Salzburg 2000, S. 139–176