S Chloschter Lítzel isch es Chloschter vo de Zisterzienser gsi, wo im Johr 1123/24 gründt worde-n-isch. S Muetterchloschter isch Bellevaux gsi. Im 1792i isch es ufglöst worde.
D Lag
S Chloschter Lítzel isch genau uf de Schproochgränz zwisch em germanische un em romanische Sproochruum gründt worde. Nördlich vom Chloschter, im Sungau het mer alemannisch gredt, südlich – im hütige Kanton Jura – Franc-comtois. Au d Wasserscheide zwüsche de Rhône un em Rhy isch ganz i de Nöchi.
Gschicht
Gschtiftet worde isch s Chloschter im Johr 1123/24 vo de Grafe vo Montfaucon. Es isch e Tochtergründig vom Chloschter Bellevaux gsi. S Chloschter isch spöter a d Grafschaft Pfirt cho, ma weiss aber hüt nümm, wann des gsi isch. Bekannt isch aber, dass de Elsgau u de Sornegau zwüsche 1270 u 1278 ans Fürschtbistum Basel cho isch. D Gränze zwüsch em Fürschtbistum u de Grafschaft Pfirt isch ab do Mitte durchs Chloschter gange. Erscht im 1757 het me e Gränzkorrektur vorgnoh, wo defür gsorgt het, dass wenigschtens de Chloschterbezirk ganz uf einere Site gsi isch, nämlich uf de elsässische. Wo im Johr 1789 d französisch Revolution usbroche isch, isch de Bsitz vom Chloschter beschlagnaamt un im 1791 verchauft worde. S Chloschter het als solches no exischtiirt, bis es im Herbscht 1792 gschlosse worde-n-isch. Am Aafang vom 19. Johrhundert sin d Chile un anderi Näbegebäud abtrage worde. Aber en Teil vo de Hüser sin bis hüt erhalte blibe.
Weblink
- André Chèvre: Lítzel. In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.
 |
Des isch e Artikel oder e Absatz über e regionali Bsunderheit. Er dät no besser wirke, wänn er in dr Dialäktspiilart vu sälere Region gschriibe wär. Ich, dr erscht oder dr Hauptautor vu däm Artikel oder däm Absatz, dät mi freie, wänn eber esach in s lokal Alemannisch ibersetze dät. Schryb bitte i dr Zämmefassig dass du de Artikel i de lokale Dialäkt umänderesch.
Lueg dezue au Froge un Antworte zum Dialäkt. |
Koordinate: 47° 25′ 17″ N, 7° 14′ 47″ O