Ungrundete offnige
Hinterzungevokal
IPA-Nummere 305
IPA-Zeiche ɑ
IPA-Bildli
Teuthonista
X-SAMPA A
Kirshenbaum A
Hörbiispiil

De ungrundet offnig Hinterzungevokal isch en Vokal vo dr menschliche Sprooch, wo in mangi Sprooche vo dr Wält vorchunt. S Zeiche im IPA defür isch ɑ. Im Alemannische bezeichnet mer de Luut meischt als „dunkels-a“ oder „verdumpfts-a“, im Volchsmund au als „Mittelstugg zwüsche a un o“. In vile Dialäkt vum Alemannische wird s /a/ änder hinte im Mund ussgsproche, so dass s Zeiche <ɑ> gerechtfertigt wär. Warschynts wyl es eifacher zum ygee isch, wird für de Luut aber vilmool eifach e normals <a> bruucht.

Artikulation

  • Es isch en Hinterzungevokal. D Zung isch so wyt hinte wie mögli ohni dass im Mundruum e Engi entstoot.
  • Es isch en offene Vokal. D Zung isch so wyt unte im Mund wie mögli, ohni dass e Engi entstoot.
  • Es isch en ungrundete Vokal. D Lippe sin also gspreizt (nit grundet).

Verbreitig

SproochWortIPA-TranskriptionBedütigBemerkig
BaseldytschchurzHand[hɑnd̥]
langBaselGsw-baseldytsch-Basel.ogg [ˈb̥ɑːz̥l̩]
ElsässischchurzKàtzGsw-oberelsässisch (Milhüsa)-Kàtz.ogg [g̊ʰɑts]
langNààcht[ˈnɑːxt]
Kaiserstielerisch[1]churznas[nɑz̥]
langGraas[g̊rɑːz̥]
Markgräflerisch[2] (Opfige)churzFasGsw-markgräflerisch-Fas.ogg [fɑs]
langFaadeGsw-markgräflerisch-Faade.ogg [ˈfɑːd̥ə]
Niiderländischbad[bɑt]'Bad'
ÄnglischGeneral AmericanfatherEn-us-father.ogg [fɑðɚ]'Vater'
Britischs Änglisch
Finnischkana[kɑnɑ]'Huen'
Französisch[3]oralpâte[pɑt]'Teig'Numme in Dialäkt wo d Wörter pâte un patte verschide ussgsproche werde; sunscht [a].
nasaliertune chambreFr-chambre.ogg [ynʃɑ̃bʁ]'e Zimmer'
Georgisch[4]გუდ[ɡudɑ]'Lederbeutel'
Navajoashkii[ɑʃkɪː]'Bueb'
Norwegischhat[hɑːt]'Hass'
PlautdietschGott[ɡɑ̽t]'Gott'
Schwedischhаt[ˈhɑːt]'Hass'
  vorne   zentral   hinde
 gschlosse
i y
ɨ ʉ
ɯ u
ɪ   ʏ
e ø
ɘ ɵ
ɤ o
ɛ œ
ɜ ɞ
ʌ ɔ
a ɶ
ɑ ɒ
 fascht gschlosse
 halbgschlosse
 mittel
 halboffe
 fascht offe
 offe
Bi Symbolpaare schtellt s jewiils linke Symbol de
ungrundeti und s rechte Symbol de grundeti Vokal dar.

Fuessnote

    • Hubert Klausmann: Die Breisgauer Mundarten. Teil I: Textband. Marburg 1985. S. 35
  1. Sutter, Jürgen. (2008). Opfinger Wörterbuch. Schillinger Verlag: Freiburg. ISBN 978-3-89155-342-8
  2. Fougeron, Cecile; Smith, Caroline L (1993), "Illustrations of the IPA:French", Journal of the International Phonetic Association 23 (2): 73–76
  3. Shosted, Ryan K.; Vakhtang, Chikovani (2006), "Standard Georgian", Journal of the International Phonetic Association 36 (2): 255–264
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.