Onder am Grüsch verschtohd mr an Loud, wo ma mit den Ohra wahrnimmt, und wo ma nit als Ton oder Gmisch vo Töön wurd bezaichna. Phüsikalisch gsee si s Schwingige, wo im Allgemäine käi Periodizidäät häi und wo d Struktur von ene sich im Lauf vo dr Zit cha ändere.

E Grüsch kah sowoll laud wie au lois sei, muss si abr in aram Frequenzbreich bfinda, den s menschlicha Ghör wahrnemma koh. Grüsch kennet ols ohgnehm odr onohgnehm empfonda werda. Des isch gonz von dr Schdimmong ond dr Bloichdung abhängigi. Au Muusig isch moichmol a Grüsch.

Grüsch entstöön im Allgemäine usserhalb vom Körper, äärodünamisch (z. B. bi Lüfter, Windgrüsch, Bloosinstrumänt), mechanisch (wie z. B. Schleeg vom ene Hammer, Kwiitsche vo Brämse oder s Spiile vo Schlaaginstrumänt), thermodynamisch (z. B. Schwäissbrenner, Explosioon) oder anders wie bim Brummdoon-Fenomeen, wo mä nid genau wäiss, vo wo es chunnt; si chönne aber au im menschlige Ghöörapparaat entstoo wie dr Tinnitus.