Faido
Wappe vo Faido
Wappe vo Faido
Basisdate
Staat:Schwiiz
Kanton:Tessin (TI)
Bezirk:Leventinaw
Kreis:Faido
BFS-Nr.:5072i1f3f4
Poschtleitzahl:6745 Chiggiogna
6746 Calonico
6747 Chironico
6748 Anzonico
6749 Cavagnago
6749 Sobrio
6760 Calpiogna
6760 Campello
6760 Faido
6760 Rossura
6763 Osco
6763 Mairengo
Koordinate:704532 / 148907
Höchi:711 m ü. M.
Flächi:132.7 km²
Iiwohner:2782 (31. Dezämber 2022)[1]
Website:www.faido.ch
en Blick is Livinedal bi Faido
en Blick is Livinedal bi Faido

en Blick is Livinedal bi Faido

Charte
Charte vo Faido
Charte vo Faido
w

Faido (italienisch Faido, lombardisch Fait, dytsch veraltet Pfaid, im Walserdialäkt vu Bosco/Gurin Feit) isch e Gmai im Kanton Tessin in dr Schwyz. Si ghert zum Chrais (circolo) Faido im Bezirk Leventina.

Geografi

Faido lyt im middlere Valle Leventina (Livinedal) am Fluss Tessin.

Gschicht

D Gmai Faido isch es erschtsmol gwagse am 29. Jänner 2006 dur d Fusion vu dr bishärige Gmaine Faido, Chiggiogna, Rossura (dt. veraltet Rossur) un Calonico. Am 1. April 2012 sind d Gmaine Anzonico, Calpiogna, Cavagnago, Chironico, Mairengo und Osco au no dezue cho. Uf de 10. April 2016 het au d Gmai Sobrio mit Faido fusioniärt.

Faido isch zum erschte Mol gnännt wore anne 1171 as Faedo, Chiggiogna anne 1209 as Gazonia, 1515 Chisogna, Rossura anne 1201 as Resora, Resura, Calonico anne 1227 as Callonego, 1300 Callonico.

Bevelkerigsentwicklig

Quälle: Bundesamt für Statistik 2005[2]

Johr18501860187018801888190019101920
Faido704661734129392886010451023
Calonico122116125103104816360
Chiggiogna188176220299294393421397
Rossura335309323265254209190162
Johr19301941195019601970198019902000
Faido10661065117314411866184416601548
Calonico5654484329315042
Chiggiogna552380473474474431406378
Rossura16218215411297716355
Bevelkerigsentwicklig vo Faido
Johr19901995200020052006200720082009
Iiwohner1'5991'6512'0812'0262'0301'9841'9912'006
Johr20102011201220132014201520162017
Iiwohner1'9731'9493'1812'9932'9582'9082'978

Verwaltig

Dr Burgermaischter (Sindaco) vu Faido isch dr Roland David.

Dialekt

Dr lombardisch Dialäkt vu Faido ghert zum Ticinese.

Literatur

  • Celestino Trezzini: Faido. In: Historisch-Biographisches Lexikon der Schweiz, Band 3, Egolf – Fazy., Attinger, Neuenburg 1921, S. 105, 106.
  • Johann Rudolf Rahn: I monumenti artistici del medio evo nel Cantone Ticino. Tipo-Litografia di Carlo Salvioni, Bellinzona 1894, S. 96–98.
  • Kurt Held: Der Trommler von Faido. 2 Bd., Sauerländer, Aarau 1947 un 1949
 Commons: Faido – Sammlig vo Multimediadateie

Fueßnote

  1. Ständige Wohnbevölkerung nach Staatsangehörigkeitskategorie, Geschlecht und Gemeinde, definitive Jahresergebnisse, 2022. Bei späteren Gemeindefusionen Einwohnerzahlen aufgrund Stand 2022 zusammengefasst. Abruf am 7. September 2023
  2. Bundesamt für Statistik: Eidgenössische Volkszählung 2000: Bevölkerungsentwicklung der Gemeinden 1850–2000. Bern 2005 (Online uf bfs.admin.ch (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv) , Date im Aahang (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv) )


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.