Diepflingen
Wappe vo Diepflingen
Wappe vo Diepflingen
Basisdate
Staat:Schwiiz
Kanton:Basel-Landschaft (BL)
Bezirk:Sissachw
BFS-Nr.:2845i1f3f4
Poschtleitzahl:4442
Koordinate:630156 / 255184
Höchi:411 m ü. M.
Flächi:1,44 km²
Iiwohner:785 (31. Dezämber 2022)[1]
Website:www.diepflingen.ch
Charte
Charte vo Diepflingen
Charte vo Diepflingen
ww
Dialäkt: Baseldytsch

Diepflike (hochdytsch Diepflingen) isch e politischi Gmeind im Bezirk Sissech vom Kanton Basel-Landschaft in dr Schwiiz.

Lag

Diepflike ligt im Homburgertal uff 411 m. ü. M. an dr SBB-Bahnlinie Basel-Sissech-Läufelfinge-Olte, also an dr alte Hauestailinie (Scheitellinie), au Läufelfingerli gnennt. Nochbergmeinde sin Dürne, Gälterchindä, Wittschbrg und Dännike.

Wappe

S Wappe isch vo 1945. Es zeigt uffemene griene Bode e silbrigi Muur miteme rote Tor und Dach voreme schwarze Hintergrund. S Wappe wiist uff dr alt Schwibboge hi, wo wohrschiins zer frienere Zollstell gheeret het.

Gschicht

Dr Name vom Dorf isch 1251 als Dyephlinchon s'erschti Moll erwähnt worde. Dr "Hof der Dietphalinge" isch zu Dietphalinchova, Dietphlikon zue Diepflike worde. Im Mittelalter hetts Dorf, wone niiders Gricht, e Mihli und e Steigruebe gha hett, de Grafe vo Thierstei, spöter vo Falkestei gheert. 1363 hän d Grafe vo Froburg, Thierstei und Habsburg e Zollstell z'Diepflike errichtet. 1461 isch dr Ort an Basel ibergange. 1671 hett en Brand e grosse Teil vom Dorf zersteert. In de Wirre vo dr Kantonstrennig het Diepflike zämme mit Gälterchindä (und andere Ort) zerscht treu zue Basel ghalte und isch durch das Agriff vo de Gegner usgsetzt gsi. Um däm z'entgoh, hett sich Diepflike noch enere knappe Abstimmig am 20. Mai 1833 zur neutrale Republik Diepflike erklärt. Das hett aber die eidgenössisch Tagsatzig nid akzeptiert und scho am 29. Mai 1833 isch die "Republik" widr untergange. No hytte nennt me lokal d Diepfliger im Scherz Republikaner.

Literatur

  • Hans-Rudolf Heyer: Die Kunstdenkmäler des Kantons Basel-Landschaft, Band III: Der Bezirk Sissach. Hrsg. von der Gesellschaft für Schweizerische Kunstgeschichte GSK. Bern 1986 (Kunstdenkmäler der Schweiz Band 77). ISBN 3-7643-1796-5. S. 45–48.

Fuessnoote

  1. Ständige Wohnbevölkerung nach Staatsangehörigkeitskategorie, Geschlecht und Gemeinde, definitive Jahresergebnisse, 2022. Bei späteren Gemeindefusionen Einwohnerzahlen aufgrund Stand 2022 zusammengefasst. Abruf am 5. September 2023


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.