Croglio | |
---|---|
Basisdate | |
Staat: | Schwiiz |
Kanton: | Tessin (TI) |
Bezirk: | Lugano |
Kreis: | Sessa |
BFS-Nr.: | 5178 |
Poschtleitzahl: | 6981 |
Koordinate: | 708799 / 94102 |
Höchi: | 342 m ü. M. |
Flächi: | 4.46 km² |
Iiwohner: | Expression-Fähler: Nit erwartete Operator: <Ungültiger Metadaten-Schlüssel 5178 (31. Dezämber 2022)[1] |
Website: | www.croglio.ch |
Chilche S. Bartolomeo | |
Charte | |
Croglio (lombardisch Cröi) isch e Gmai im Kanton Tessin in dr Schwyz. Si ghert zum Chrais (circolo) Sessa im Bezirk Lugano.
Geografi
Croglio lyt im mittlere Malcantone an dr Gränz zue Italie. Zue dr Gmai ghere d Fraktione Castelrotto, Ronco, Madonna del Piano, Croglio, Barico, Purasca un Biogno-Beride. Nochbergmaine sin Bedigliora, Monteggio, Ponte Tresa, Pura, Sessa un di italienische Gmaine Cadegliano-Viconago un Lavena Ponte Tresa.
Gschicht
Croglio het vu 1953 bis 1976 Croglio-Castelrotto. Anne 1976 het sich d Gmai mit dr Nochbergmai Biogno-Beride zämmegschlosse, wu anne 1907 dur d Fusion vu dr Derfer Biogno un Beride entstande isch.
Croglio isch zum erschte Mol gnännt wore anne 1335 as burgus de Crolio.
Verwaltig
Dr Burgermaischter (Sindaco) vu Croglio isch dr Georges Kaufmann.
Bevelkerigsentwicklig
Quälle: Bundesamt für Statistik 2005[2]
Johr | 1850 | 1860 | 1870 | 1880 | 1888 | 1900 | 1910 | 1920 |
Yywohner | 959 | 849 | 883 | 827 | 839 | 821 | 722 | 595 |
Johr | 1930 | 1941 | 1950 | 1960 | 1970 | 1980 | 1990 | 2000 |
Yywohner | 581 | 616 | 610 | 545 | 655 | 663 | 775 | 865 |
Dialekt
Dr lombardisch Dialäkt vu Croglio ghert zum Bosino.
Böuwärch
- Bfaarchilche S. Nazzaro (1635-70)
- Chilche S. Bartolomeo mit Freske us em Johr 1411
Literatur
- Celestino Trezzini: Biogno-Beride In: Historisch-Biographisches Lexikon der Schweiz, Band 2, Beringen – Bion, Neuenburg 1921, S. 249. (abgerufen am 26. Juni 2017).
- Virgilio Chiesa: Croglio. In: Lineamenti storici del Malcantone. Tipografia Gaggini-Bizzozero, Lugano 1961 (2. Auflage 2002).
- Rinaldo Giambonini, Agostino Robertini, Silvano Toppi: Croglio. In: Il Comune. Edizioni Giornale del Popolo, Lugano 1971, S. 99–108.
- Plinio Grossi: Croglio. In: Il Malcantone. Guida Galli-Tamburini, 2. Auflage, Fontana Print S.A., Pregassona 1984, S. 108–111, 143, 148.
- Giovanni Maria Staffieri: Croglio. In: Malcantone. Testimonianze culturali nei comuni malcantonesi. Lugano-Agno 1985, S. 40–45.
- Laura Damiani Cabrini: Francesco Innocenzo Torriani, pittore di „studio“ e „d’invenzione.“ In: Laura Damiani Cabrini, Anastasia Gilardi (Hersg.), Francesco e Innocenzo Torriani. Opere e vicende di due artisti del Seicento. Mendrisio, 2006, S. 65–71, 89.
- Simona Martinoli und andere: Croglio. In: Guida d’arte della Svizzera italiana. Edizioni Casagrande, Bellinzona 2007, ISBN 978-88-7713-482-0, S. 406–408.
Weblink
- http://www.croglio.ch
- Bernardino Croci Maspoli: Croglio. In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.
Fueßnote
- ↑ Ständige Wohnbevölkerung nach Staatsangehörigkeitskategorie, Geschlecht und Gemeinde, definitive Jahresergebnisse, 2022. Bei späteren Gemeindefusionen Einwohnerzahlen aufgrund Stand 2022 zusammengefasst. Abruf am 7. September 2023
- ↑ Bundesamt für Statistik: Eidgenössische Volkszählung 2000: Bevölkerungsentwicklung der Gemeinden 1850–2000. Bern 2005 (Online uf bfs.admin.ch (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv) , Date im Aahang (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv) )