(2019)

Dr Claude Goretta (* 23. Juni 1929 z Gämf; † 20. Februar 2019 au dert[1]) isch e Schwyzer Filmregisseur un Färnsehproduzänt gsii.

Lääbe

S Graab vu dr Goretta uf em Cimetière des Rois z Gämf

Dr Claude Goretta het no dr Schuel an dr Universitet Gämf Rächtswisseschafte studiert. Aafangs 1950er Johr het er zäme mit em spetere Filmerkolleg Alain Tanner en Filmclub grindet. Wu si d Glägehait bote het, het er Kirs am Londoner British Film Institute gmacht. Zäme mit em Tanner het dr Goretta 1957 mit „Nice Time“ en Churzfilm iber s nächtli Lääben am Londoner Piccadilly Circus drillt, wu uf em Feschtival z Cannes en Pryys gwunne un vyl Kritikerlob brocht het.

Anne 1958 isch er retuur chuu in d Schwyz un het Karrierre gmacht as Färnsehproduzänt mit Dokumäntatione, vyl Folge vu dr Serie „Continents sans visa“ un filmische Umsetzige vu Theaterstuck. Im Johr 1968 het er mit em Alain Tanner, em Jean-Louis Roy, em Michel Soutter un em Yves Yersin d Produktionsfirma „Groupe de 5“ grindet.

No Der Verrückte (1970),wu dr Pryys vu dr Schwyzer Kritiker Verainigung as Beschte Schwyzer Film vum Johr iberchuu het, isch Hochzeit im Grünen (1971) entstande.

Scho bal het dr Goretta internationali Anerkännig fir syni lychte Kumdine un sensible Porträt vu naive Provinzburger kriegt. Dr erscht international Erfolg het er mit Die Einladung ghaa, wu anne 1973 an dr Internationale Filmfeschtspiil vu Cannes dr Spezialpryys vu dr Jury iberchuu het. Die Spitzenklöpplerin mit dr Isabelle Huppert, wu dertemol no chuum eber gchänt het, isch 1977 z Cannes premiert wore, un fir Der Tod des Mario Ricci (1983) het dr Gian Maria Volontè z Cannes e Pryys as männlige Darsteller kriegt. D Georges Simenon-Verfilmig Der Bericht des Polizisten isch Pryysdreeger bim 1987er Monte Carlo Festival gsii.

D Maigret-Film mit em Bruno Cremer in dr frieje 1990er sin seli populär gsii un hän derzue gfeirt,. Ass en au ne braiter Publikum gchänt het. D Fachlyt hän em noogsait, ass sy Filmsproch Änmgligkaite heb zue sällere vum Luis Buñuel un vum Jean Renoir.

Filmografy

  • 1957: Nice Time (Churzfilm, mit em Alain Tanner)
  • 1965: Jean-Luc Persécuté
  • 1968: Vivre ici
  • 1970: Der Verrückte (Le fou)
  • 1971: Hochzeit im Grünen (Le jour des noces) – no Motiv vun ere Novelle vum Guy de Maupassant
  • 1972: Le Temps d’un portrait (TV)
  • 1973: Die Einladung (L’invitation)
  • 1974: Ganz so schlimm ist er auch nicht (Pas si mechant que ça)
  • 1975: Passion et mort de Michel Servet (TV)
  • 1977: Die Spitzenklöpplerin (La dentellière)
  • 1978: Flucht ins Exil (Les chemins de l’exil ou Les dernières années de Jean-Jacques Rousseau) (TV)
  • 1979: Bonheur toi-même
  • 1980: Die Verweigerung (La provinciale) – mit em Bruno Ganz un dr Angela Winkler
  • 1983: Der Tod des Mario Ricci (La mort de Mario Ricci) – mit em Gian Maria Volontè
  • 1985: Orfeo
  • 1987: Wenn die Sonne nicht wiederkäme (Si le soleil ne revenait pas)
  • 1987: Der Bericht des Polizisten (TV)
  • 1988: Les ennemis de la mafia
  • 1991: Gesichter der Schweiz (Visages suisses), Episode: Nicole Niquille + Jean Tinguely
  • 1991: L’Ombre
  • 1991: Maigret et la grande perche
  • 1993: Maigret und die Keller des Majestic (Maigret et les caves du Majestic)
  • 1994: Goupi mains rouges
  • 1994: Der Kummer von Flandern (Le chagrin des Belges)
  • 1995: Maigret hat Angst (Maigret a peur)
  • 1996: Le dernier chant
  • 1997: Der letzte Sommer (Le dernier Été)
  • 2001: Thérèse et Léon
  • 2004: La Fuite de Monsieur Monde (TV)
  • 2006: Sartre, l’âge des passions (TV)

Fueßnote

  1. ↑ Décès du cinéaste suisse Claude Goretta. In: leparisien.fr. 21. Februar 2019, abgruefen am 21. Februar 2019 (französisch).
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Claude_Goretta“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.