| Dialäkt: Markgräflerisch (Ebringe) |
S' Balkangebirge (churz de Balkan) isch e tertiärs Faltegebirge in Südosteuropa, wo dr Hauptkamm im hütige Bulgarie lit. Im Weste bildet dr Westbalkan (westlichi Stara Planina), wo bis zue 2.169 m (Midžor) hoch isch, die natürlich Grenze zwische Serbie un Bulgarie.
Geographi
S'Balkangebirg isch ebba 600 km lang, verlauft in westöstlicher Richtig un isch nooch Süde hi steil abfallend. S'Gebirge mit abgrundete Bergforme wird vu vile Pässe durquert, vu dene dr Schipkapass dr bedütendst isch. Usserdem wird's vu mehrere Durbruchsdäler durschnitte, vu dene säll vum Iskâr am mächtigste isch. Höchster Gipfel isch dr Botew (2.376 m).
Wirtschaft
In de höchere Lage wird vorwigend Schofzucht un in dr Laubwälder Forstwirtschaft betribe. In dr fruchtbare Däler herrscht Aggerbau vor. Usserdem befinde sich in dr Region bedütendi Steichohlevorchumme.
Namme
In dr Antike sich s'Balkangebirge Hämus gnennt worre. D'Türke hän im Bergzug dr Namme Balkan gä, d'Bulgare un Serbe nenne ihn hüt Stara Planina („alds Gebirge“, bulgarisch/serbisch Стара планина), wobi im Bulgarische d'Bezeichnig Balkan/Балкан parallel in Gebruuch isch.
Dr türkisch Begriff Balkan bedütet eifach „Gebirge“. Zwischenem 14. un em 17. Johrhundert hän d'Türke s'Gebit schrittwiis under ihri Kontroll brocht un sin bis ugfähr bis zum End vum 19. Johrhundert dert die vorherrschend Macht gsi.
Lueg au
 |
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Balkangebirge“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde. |