(3) Juno ⚵
Eigeschafte vum Orbit (Simulation)
OrbittypHauptgürtelasteroid
Grossi Halbax2,668 AE
Perihel; Aphel1,979; 3,358 AE
Exzentrizität0,258
Neigig vu dr Bahnebeni12,971 °
Siderischi Umlaufzitt4 a 130 d 23 h
Middleri Bahngschwindigkeit18,234 km/s
Physikalischi Eigeschafte
Durmesser290 × 245 km
Masse2,82×1019 kg
Middleri Dichti4,2 g/cm3
Rotationsperiode7 h 13 m
Albedo0,238
Absoluti Helligkeit5,33
SpektralklasseS-Typ
Gschichte
EntdeckerK. L. Harding
Datum vu dr Entdeckig1. September 1804
Älderi Bezeichnig
Dialäkt: Markgräflerisch (Ebringe)

D' (3) Juno isch e Asteroid vum Asteroide-Hauptgürtel. Si isch am 1. September 1804 vum Karl Ludwig Harding as dritter Asteroid entdeckt worre, un uf d'Juno, die höchst römisch Götti, daift worre.

Umlaufbahn

D'Juno bewegt sich ime Abstand vu 1,98 (Perihel) un 3,36 (Aphel) AE in 4,36 Johre um d'Sunne. D'Umlaufbahn isch 13,0° gege d'Ekliptik gneigt, d'Bahnexzentrizität betrait 0,258.

Eigeschafte

D'Juno het e middlere Durchmesser vu öppe 267 km. Ihr Masse isch zue 2,82×1019 Kilogramm bestimmt worre. Si besitzt e relativ helli Oberflächi mit ere Albedo vu 0,238. Während dr Opposition erreicht si e schinbari Helligkeit vu bis zue 7,7 mag, un isch demit ein vu dr hellste Asteroide am Nachthimmel. In rund 7 Stunde un 13 Minute rotiert sie um die eige Ax.

Anno 1996 (Resultate publiziert anno 2003) isch d'Juno mit Hilfe vume 2,5 Meter Spiegelteleskop vum Mount-Wilson-Observatorium un ere adaptive Optik igehend undersuecht worre. Es het sich zeigte, dass d'Juno e uregelmässige Himmelskörper isch, wo d'Gstalt an e Herdepfel erinneret. D'Ufnahme im Infrarotberiich zeige e öppe 100 km grosse Impaktkrater, wo wohrschins vor geologisch churzer Zitt entstande isch.[1] Spektroskopischi Undersuechige len druf schliesse, dass d'Juno dr Ursprungskörper vu gwöhnliche Chondrite si chännt, ere hüffige Gruppe vu Steimeteorite, wo us iisehaldige Silikatverbindige, wie Olivin un Pyroxene ufbaut sin.

Juno isch dr erste Asteroid, bi dem e Sternbedeckig beobachtet worre isch: Am 19. Februar 1958 isch d'Juno gnau vor eme liechtschwache Stern vorbizoge un het säller fer mehreri Sekunde verdunklet. Sither sin noch meh Sternbedeckige vu dr Juno beobachtet worre. D'Grössi vu dr Juno isch us sälle Beobachtige zue 290×245 km bestimmt worre.

Lueg au

Literatur

  1. Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics Press Release: Release Number 03-18, 6. August 2003: Asteroid Juno Has A Bite Out Of It: Pressemiddeilig uf em Server vum Harvard-Smithsonian Center abruefbar: Archivierte Kopie. Archiviert vom Original am 4. Juli 2008; abgruefen am 10. September 2008.

Aspekte

Konjunktion zue dr SunneStationär, no rucklaifigOppositionEntfernigHelligkeitStationär, no rächtlaifig
24. Februar 20052. November 20059. Dezember 20051,060 AE7,5 mag16. Jänner 2006
2. September 200619. Februar 200710. April 20072,133 AE9,7 mag5. Juni 2007
14. November 200718. April 200812. Juni 20082,281 AE10,1 mag10. August 2008
18. Jänner 200915. August 200921. September 20091,190 AE7,6 mag31. Oktober 2009
10. Juli 201024. Jänner 201113. März 20111,782 AE8,9 mag1. Mai 2011
23. Oktober 201127. März 201220. Mai 20122,377 AE10,2 mag20. Juli 2012
23. Dezember 201214. Juni 20134. August 20131,67506AE8,9 mag21. September 2013
13. April 201417. Dezember 20141. Februar 20151,338 AE8,2 mag12. März 2015
28. September 20157. März 201628. April 20162,306 AE10,0 mag27. Juni 2016
30. November 20169. Mai 20173. Juli 20172,079 AE9,7 mag27. August 2017
16. Februar 201820. Oktober 201822. November 20181,033 AE7,4 mag31. Dezember 2018
25. August 201914. Februar 20204. April 20202,074 AE9,6 mag29. Mai 2020
9. November 202014. April 20218. Juni 20212,314 AE10,1 mag6. August 2021

Quelle: dr englisch un dr dytsch Wikipedia-Bitrag zue dem Lemma

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.