Ûruz (ᚢ) isch de erschlossni urgermanisch Name vo de u-Ruune. Er lutet uf Altnordisch úrr, Altdänisch ᚢᚱᛦ urr; Altenglisch úr und im Hrabanische Alphabet hur. D Bidütig isch "Ur". Au de gotisch Buechstabe "u" (𐌿) stammt vo dere Ruune und isch noch ere uraz binennt.
D u-Ruune isch die zwait Ruune i allne öberlifrete Ruunealphabet und die zwait Ruune vom Freys ætt.
Luutwert
Er stoot för de gmaingermanisch hinderi grundeti Hochvokal, lang oder churz (IPA /u/), so i de ältere, i de kontinentale Runeinschrifte und im altenglische Futhorc. Im nordische Futhork stoot er för /u/, /y/, /o/, /ø/ und au för de Halbvokal /w/. Spöter het mer för de Umlut /y/ e Punktruune (stungin úrr: ᚤ) gschaffe.
Esotheerik
I de moderne Esotheerik bidüütet d u-Ruune Urchraft, Energii, Stärchi und Gsundhait. Im Ruuneyoga bildet mer die Ruune, wemer sich forabe büügt bismer mit de Händ an Bode chunnt, so ases vode Siite uussiet wie die Ruune.
Unicode
| Unicode UTF-16 | U+16a2 |
| Unicode-Nôme | RUNIC LETTER URUZ UR U |
| HTML | ᚢ |
Büecher
Klaus Düwel: Runenkunde. Metzler Bd. 72; Stuggart 2001; ISBN 3-476-13072-X