जेजू क्रिस्त
जेझू क्रिस्त सवसारांत देंवलो देवाचो पुत. ताचो जल्म बेल्यां नगरां जालो. आंकवार मारीयेन ताका पवित्र आत्म्याच्या कुर्पेन गरबेस्त जावन ताका जल्म दिलो. तेतिस वरसांच्या पिरायेर ताका खुरसार मारलो. तो मेलो, पुण तिसऱ्या दिसा तो मेलेल्यांतलों जिवोंत जालो. तो सर्गार चडलो. थंय थान जिवीं आनी मेलेल्यांचीं मुनसुबी कोरुंक येतोलो, झोडटेच्या दिसा.
देवनागरी |
जेजू क्रिस्त क्रिरिस्तांव धर्माचो संस्थापक आनी क्रिस्तीधर्माचे शिकवणेप्रमाण देवाचो पूत आनी संवसाराचो सोडवणदार ताका येशू, क्रिस्त वा जीजस ख्राइस्ट अशेंय म्हणटात. जेजू क्रिस्ताविशीं आमी जे जाणात ते चडशें ताचे चार शिश्य मॅथ्यू, मार्क, ल्यूक आनी जॉन हाणी केल्ल्या वृत्तांततल्यान आनी हो वृत्तांत भावार्थाचे नदरेन बरयल्ल्यान तातूंत इतिहासीक सत्य कितलें आसा तें सोदून काडप कठीण. तेचप्रमाण तातूंतल्यान जेजू क्रिस्ताच्या जिविताच्या मूखेल प्रसंगाच्यो तारखो निश्र्चीतत करपूय कठीण जाता.
जेजूचे भुरगेंपण
पेलेस्टाइन हांगासल्ल्या जेरुसलेम लागसारच्या बेथेलेहम नांवाच्या गांवांत ज्यू कुटुंबांत ताचो जल्म जालो. ताची आवय मारिया हिचें जूजे नांवाच्या एका थवयाकडेन लग्न जालें आनी तीं एकठांय येवचेआदींच तिका पवित्र आत्म्यावरवीं गर्भ धरिल्लो. जूजेक सपनांत देवान दृश्टांत दिलो आनी ताका आपले बायलेचो स्वीकार करपाक सांगलें. फुडें तीं नाझारेथ ह्या गांवांत रावंक लागलीं. थंयच जेजू ल्हानाचो व्हड जालो. पिरायेच्या तीस वर्सांमेरेन तो थवयाचे काम करतालो.
जेजूचो दूत
त्या काळांत पुराय यहुदी (जुदेव) जात रोमन सम्राट तिबेरियस हाचे सत्तेखाला आशिल्ली. ताच्या राजकीय अत्याचारांक लोक सामके विटिल्ले. कोणतरी इश्वराचो दूत येतलो आनी तांकां ह्या त्रासांतल्यान मुक्तताय दितलो, अशें तांच्या धर्मशास्त्रांत सांगिल्लें. त्याच वेळार योहान (जुवांव) नांवाचो एक धर्मीक मनीस लोकाक उपदेस करत जॉर्डनच्या वाठारांत भोंवतालों. ताणें जायत्या लोकाक जॉर्डन न्हयेंत बाप्तिस्म दिवन शुध्द केल्ले. थंयच्या लोकांक योहान म्हळ्यार देवाचो पूत अशें दिसतालें. ताची ही कीर्त जेजूच्या कानार पावली आनी तो ताका मेळूंक गेलो.जेजूक पळयतनाच योहानाक आत्मज्ञान जालें की, देवाचो पूत तो होच आनी तो ताका शरण गेलो. तें पळोवन जेजूक अजाप जालें आनी ताणें ताका आपूण बाप्तिस्म घेवंक आयलां म्हूण सांगलें. सुर्वेक तो बाप्तिस्म दिवंक तयार जालो ना. पूण अखेर जेजून ताचेकडसून शास्त्रोक्त तरेन बाप्तिस्मम घेतलो. त्या दिसासाववन जेजू परमेश्वराचो उपदेश करत भोवंक लागलो.
जेजूची शिकवण
थोड्या तेंपान ताका कांय शिष्य मेळ्ळे. तांच्या वांगडां तो देशाचे भोंवडेक गेलो. जेजू सादे बोलीभाशेंत आनी वेव्हारी जिणेंतली देख दिवन धर्मप्रवचनां करतालो. देखूनच सामान्य लोकांचेर ताचो प्रभाव पडलो. लोकांक शिकवण दिवप आनी रोगांतल्यान मुक्त करप असो वावर तो करतालो. ताच्या चमत्कारांनी कुड्डे, भेरे पुरायपणान बरे जाले अश्यो आख्यायिका आसात. ताणें फकत तीस वर्सां आपलो वावर केलो, पूण त्या थोड्याच काळांत ताणें आपल्या भोंवतणच्या लोकांक देवाविशींचें आनी मनीसपणाविशींचें गिन्यान दिलें. आपल्या अनुयायांमदल्या ताणें बारा शिष्य वेंचून काडले आनी तांकां प्रेषितांची पदवी दिली. तेन्नाचे परूशी आनी ज्यू पोरन्या करांरांतल्या वाचनांचो आनी शिकवणेचो आदार करीनासतना क्षुद्र कायदे लोकांचेर लादताले. तांणी जेजूची मोगाची आनी मनीसपणाची शिकवण उक्त्या मनान आनी समजीकायेन मानून घेतली ना. जेरूजालेम ह्या ज्यू लोकांच्या मुखेल शारांत जेन्ना जेजू आयलो तेन्ना थंयच्या इर्गजेत वेपार करपी लोकांक धांवडावन घाले. जेजू क्रिस्तान आपले जिणेंत म्हत्वाच्या प्रसंगांवेळार जे निर्णय घेतल्यात ताचेवेल्यान ताचे विचारसरणेची तांक दिसून येता. देखीक एके गुन्यांवकारी बायलेक ख्यास्त दिवपी सनातनी पुरूशी आनी ज्यू धर्मशास्त्री लोकांक ताणें सांगलें, जो कोण तिच्या पातकाखातीर तिचेर फातर मारतलो ताणें आपल्या जिवितांत कसलेंच पातक केल्लें आसूंक फावना. जेजूचो हो निर्णय आयकून तिचेर फातर मारुंक कोणूच मुखार आयलोना. उपरांत जेजू क्रिस्तान तिका अश्या पातकापासून पयस रावपाचो उपदेस केलो.
जेजूक मेळिल्ली ख्यास्त
ताचे शिकवणेक लागून ताचो दुस्वास करपी लोकूय बरेच आशिल्ले. तातूंत सनातनी धर्म पाळून कर्मठपणान जीयेवंक सोदपी, रोमन सत्तेआड बंड करूंक सोदपी आनी गिरेस्त लोक हांचो आस्पाव आशिल्लो. जेजू फाटल्यान लोक वतात ही गजाल तांकां मानवलीना. ते ताका मारून उडोवपाची संद सोदताले. आपल्या मुखार संकश्ट येवपाचें आसा हें जाणून पसून ताणें आपल्या शिष्यांसयत निमाणें जेवण घेतलें. ताचचो एक शिष्य जूडास हाणें ताचो घात केल्ल्यान ताच्या दुस्मानांनी ताका धरलो आनी ताचेर खटलो चलयलो. रोमन गव्हर्नर पॉंटियस पिलात हाच्या मुखार ताका उबो केलो. तेन्ना ताणें रोमन सत्तेआड बंडाचो यत्न केलो असो ताचेर आरोप दवरलो. खरें म्हळ्यार रोमन साम्राज्याक ताका काबार करपाखातीर कितेंयतरी कारण जाय आशिल्लें, देखून तांणी ताचेर असो फट आरोप केल्लो. तांणी पुराय चवकशी करीनासतना जेजूक खुर्सार मारपाची ख्यास्त फर्मायली. आपल्याक वेदना आनी दुख्ख जाता ह्या वेळार पसून जेजू आपलो छळ करप्यांखातीर प्रार्थना करतालो. उपरांत ताका एका थडग्यांत पुरलो.
शिष्यांक दर्शन
हाचे उपरांत तीन दिसांनी जेजू पर्थून जितो जालो आनी ताणें आपल्या शिष्यांक दर्शन दिलें अशी आख्यायिका आसा. ताणें तांकां आपली शिकवण आनी संदेश संवसारभर पातळावपाविशीं सांगलें. हो संदेश म्हळ्यार “वायटाक बरेपणान जाप दिवप, एकामेकांचो मोग करप, दुस्मानाक क्षमा करप आनी त्रास दितल्यांक बरें मागप” असो आशिल्लो. तो खासा सर्गांत गेलो आनी मनशांभितर वावर करूंक आनी आपली पवित्र सभा वा इर्गज चलोवंक ताणें आपलो आत्मो आपल्याचेर विस्वास दवरतल्यांचेर धाडलो.
निश्कर्श
जेजू क्रिस्तान स्थापन केल्लो किरिस्तांव धर्म खास करून युरोप खंडांत आनी संवसारांतल्या हेर वाठारांत पातळ्ळा. संवसारांत मानपांत आयिल्ली इसवीसन ही आंतरराश्टीय काळगणना जेजू क्रिस्ताच्या जल्मासावन मेजप जाता.[1]
संदर्भ
- कोंकणी विश्वकोश