Ion Antonescu

Ion Antonescu
Minister of Foreign Affairs of Romania (en)
Chief of the Romanian General Staff (en)
43. Prìomh-mhinistear Romàinia
Beatha
Breith	Pitești, 14 dhen Ògmhios 1882
Dùthaich	Romàinia
Bàs	Jilava, 1 dhen Ògmhios 1946
Nàdar a’ bhàis	peanas bàis (leòn peileir)
Teaghlach
Cèile	Maria Antonescu (en)
Foghlam
Foghlam	École Spéciale Militaire de Saint-Cyr (en)
Cànain	Romàinis
Dreuchd
Dreuchd	neach-poileataigs, luchd an airm agus dioplomat
	Com-pàirtiche Uile-losgadh ;
Duaisean a fhuaras	liosta Knight's Cross of the Iron Cross ; Order of Michael the Brave ; Order of the German Eagle ; Grand Cross of the Order of the White Rose of Finland (10 dhen Dàmhair 1941) ; Grand Cross of the Order of the Cross of Liberty (10 dhen t-Samhain 1943) ;
Seirbheis san arm
Meur an airm	Feachdan na Tìre aig Romàinia
Ìre	marasgal
Strì	An Cogadh Mòr; 1907 Romanian Peasants' Revolt (en) ; Second Balkan War (en) ; Hungarian-Czechoslovak-România War (en) ; An Dàrna Cogadh
Creideamh
Pàrtaidh poileataigeach	neach-poileataigs neo-eisimeileach

B' e saighdear, neach-poileataigs, riochdaire dioplòmasach, deachdaire Faisisteach agus eucoireach-cogaidh à Romàinia a bh' ann an Ion Victor Antonescu (IPA: i'on antoˈnesku, Pitești, 15 an t-Ògmhios 1882 - Jilava, 1 an t-Ògmhios 1946).[1] Bhuinneadh e do theaghlach Ortodogsach iar-fhlaitheach armailteach - bha athair na oifigear san arm roimh. Dhealaich a phàrantan nuair a bha e na phàisd agus phòs athair ri tè Iùdhach air an robh Frieda Kuppermann.[2] Fhuair e a chuid foghlaim aig acadamaidhean armailteach ann an Craiova, Târgoviște agus san Fraing. Dh'fhulaingeadh Antonescu leis a' bhreac-Fhrangach fad a bheatha.[3] Bha e an sàs ann an iomairt an airm an aghaidh Ar-a-mach Luchd na Tuatha ann an 1909 agus thug esan ionnsaigh air Sòisealaich ann an Galați. B' e Antonescu a dhealbhaich plana-dìona Bhucharest aig àm A' Chogaidh Mhòir an an 1916. Bha fuath is gràin aige air Iùdhaich agus Daoine Rroma agus fhuair iad seo fìor dhroch làimhseachadh bhuaithe fhad 's a bha esan os cionn an Riaghaltais. Dh' fhosgaladh campaichean-losgaidh agus dhèanadh murt orra, fiù's mus dh'iarr Hitler air Romàinia gun gabhadh iad ri Uile-losgadh Nàsach nan Iùdhach agus nan Rroma.[4] Thuirt Hannah Arendt gu robh Antonescu a-riamh ceum air adhart air Hitler. Aig deireadh An Dàrna Chogaidh chaidh a dhìteadh agus a chur gu bàs ann an Jilava air an t-Ògmhios 1946 airson an uilc a rinn e.[5]

Ceanglaichean a-muigh

Cur gu bàs Antonescu

Iomraidhean

Duțu, A., Dobre, F., Antonescu și generalii români. Un război surd și ciudat, 1999.
Scafes C., Șerbănescu H., Scafes I., Andonie C., Dănilă I., Avram R., Armata română, 1941 - 1945, Editura R.A.I., 1996.
Ancel, Jean "Antonescu and the Jews", The Holocaust and History The Known, the Unknown, the Disputed and the Reexamined, Bloomington: Indiana University Press, 1998.
Arendt, H, (1963), Eichmann in Jerusalem: A Report on the Banality of Evil, Viking Press, Eabhraig Nuadh.
Raul Hilberg, La Destruction des Juifs d'Europe, tome 1, Foliohistoire, 2006. Quid, 2000.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Duțu, A., Dobre, F., Antonescu și generalii români. Un război surd și ciudat, 1999.

[2] Scafes C., Șerbănescu H., Scafes I., Andonie C., Dănilă I., Avram R., Armata română, 1941 - 1945, Editura R.A.I., 1996.

[3] Ancel, Jean "Antonescu and the Jews", The Holocaust and History The Known, the Unknown, the Disputed and the Reexamined, Bloomington: Indiana University Press, 1998.

[4] Arendt, H, (1963), Eichmann in Jerusalem: A Report on the Banality of Evil, Viking Press, Eabhraig Nuadh.

[5] Raul Hilberg, La Destruction des Juifs d'Europe, tome 1, Foliohistoire, 2006. Quid, 2000.