Nítriglicrín

Is éard is nítriglicrín[1] (nó tríníotráit phrópán-1,2,3-trí-ile[2]) ann ná leacht pléascach a dhéantar le gníomhú aigéid nítriúil (measctha le haigéad sulfarach) le gliocról.

Nítriglicrín

Substaint cheimiceach	aicme eintiteas ceimiceach
Mais mhóilíneach	227.003 Da
Fionnachtaí nó aireagóir	Ascanio Sobrero
Dáta fionnachtana nó tionscnaimh	1847
Ról	nitric oxide donors (en) , soitheachleathóir, substaint phléascach agus cógas
Struchtúr ceimiceach
Foirmle cheimiceach	C₃H₅N₃O₉
SMILES canónta	Model 2D C(C(CO[N+](=O)[O-])O[N+](=O)[O-])O[N+](=O)[O-]
InChI	Model 3D
Airí
Dlús	1.6 g/cm³ (a 20 °C)
Tuaslagthacht	0.1 g/100 g (uisce, 20 °C)
Pointe leáite	13 °C
Pointe dianscaoilte	60 °C (uasmhéid) 50 °C (íosmhéid)
Galbhrú	0.0003 mmHg (a 20 °C)
Guais
Short-term exposure limit (en)	0.1 mg/m³ (luach ar iarraidh)
Uasteorainn nochta	2 mg/m³ (Stáit Aontaithe Mheiriceá)
Láithreach contúirteach don bheatha nó sláinte	75 mg/m³
NFPA 704: Standard System for the Identification of the Hazards of Materials for Emergency Response ()
Eile
leacht inlasta

Nuair a rinne an ceimicí Iodálach Ascanio Sobrero (1812-1888) den chéad uair é i 1846, ceapadh go raibh sé inláimhsithe go sábháilte ar éigin, bíodh is gur úsáideadh é beagán le láimhseáil an-chúramach. Ach thaispeáin Alfred Nobel i 1867 conas a láimhseáil a dhéanamh níos sábháilte le ceimiceáin mhaolaithe a mheascadh leis, agus mar thoradh, d'éirigh an nítriglicrín an-choitianta. Is comhábhar é in an-chuid pléascán measctha, cosúil le geilignít. Sa mhíochaine, tugann ionanálú a ghaile maolú tapa ar phianta aingíne chléibh.[3]