Brughaidh

I nÉirinn réamh-Chríostaí agus na meánaois, feirmeoir saor ab ea Brughaidh (Sean-Ghaeilge Briugu) nó biathach. Sa mhéid sin, bhítí san áireamh leis na haithigh (úinéirí talún saor neamh-uasal) agus na haos dána.

De bharr a shaibhris agus fáilteachais, bhí aicme shóisialta ard ag an mbrughaidh, beagnach chomh hard le tiarna.[1] Sa chliarlathas trí-chéimeach na nGael – uaisle, saoirsigh agus daoir – sheasadh an brughaidh idir na huaisle agus na saorsigh. De réir na seantéacsanna dlí, bhí an teideal Briugu i réim sa bhrí seo go dtí an 16ú haois.[2]

Miotais agus Scéalta

I roinnt seanscéalta na nGael, léirítear an brughaidh mar fhear le saintréithe miotasacha. Go minic is é a bhruíon áit a tharlaíonn imeachtaí miotasacha nó gránna.

Foinsí

  • Helmut Birkhan: Kelten. Versuch einer Gesamtdarstellung ihrer Kultur. Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften, Wien 1997, ISBN 3-7001-2609-3.
  • Bernhard Maier: Lexikon der keltischen Religion und Kultur (Kröners Taschenausgabe. Band 466). Kröner, Stuttgart 1994, ISBN 3-520-46601-5, lch. 56.
  • Wolfgang Meid: Die Kelten. Reclams Universal-Bibliothek, Stuttgart 2007, ISBN 978-3-15-017053-3.

Tagairtí

  1. Helmut Birkhan: Kelten. Versuch einer Gesamtdarstellung ihrer Kultur, lch. 991.
  2. Wolfgang Meid: Die Kelten, ll. 97 ff.
  3. !.. comhtheagmhas?
  4. Helmut Birkhan: Kelten. Versuch einer Gesamtdarstellung ihrer Kultur, lch. 1015.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.