An Aramais

I rith an dara haois déag r.Ch., thosaigh lucht labhartha na hAramaise ag socrú síos go forleathan áit a bhfuil an tSiria, an Iaráic agus oirthear na Tuirce inniu. De réir mar a bhí an teanga ag dul chun tábhachta, chuaigh sí in úsáid ar fud chósta na Meánmhuire sa Leiveant, agus í ag éirí coitianta lastoir d'Abhainn Tigris féin. Thug coilínigh Ghiúdacha an teanga leo go dtí an Afraic Thuaidh agus an Eoraip, agus leis na misinéirí Críostaí, shroich an Aramais tíortha chomh fada thoir leis an bPeirs, an India, agus an tSín féin. Ón seachtú haois i ndiaidh bhreith Chríost ar aghaidh, chuaigh an Araibis in áit na hAramaise mar fhrancbhéarla ar fud an Mheán-Oirthir. Mar sin féin, fanann an Aramais beo breabhsánta i measc na nGiúdach, na Mandaech agus dreamanna áirithe de Chríostaithe mar theanga liteartha agus sna deasghnátha, agus í á labhairt i bpobail bheaga scoite ar fud na gcríoch ina raibh sí ina príomhtheanga fadó. Na trioblóidí atá ag luí ar an Meán-Oirthear le dhá chéad bliain anuas, scaip siad cainteoirí dúchais Aramaise agus daoine a shaothraíonn an teanga sa litríocht ar fud an domhain.

Dornán de chanúintí, nó fiú de theangacha gaolmhara, is ea an Aramais dháiríre. Is é is cúis leis an éagsúlacht seo ná an dealú agus an deighilt a tháinig idir na pobail Aramaise i rith na gcianta. D'fhorbair Aramais na nGiúdach agus Aramais na gCríostaithe go difriúil, ní nach ionadh. Cuid de na canúintí, tá siad intuigthe ag cainteoirí a chéile, ach tá leaganacha den Aramais ann freisin atá chomh dothuigthe ag lucht labhartha na gcanúintí eile is gur fearr dearcadh orthu mar theangacha scartha. Tá ainmneacha ar leith ar na canúintí. Mar shampla, tugtar Siricis (Béarla: Syriac) ar Aramais Oirthearach na bpobal Críostaí. Go bunúsach, is féidir canúintí Iartharacha agus Oirthearacha a aithint, agus an teoirlíne ag dul ar an taobh thiar den Mheaspatáim. Tá sé áisiúil freisin na canúintí Nua-Aramaise - is é sin, na canúintí a labhraítear inniu - a scaradh ó na teangacha scríofa Clasaiceacha a shaothraítear mar chaighdeán liteartha i gcónaí, agus ó na leaganacha a chuaigh as úsáid go hiomlán, ionas nach gcuireann ach saineolaithe spéis iontu inniu.

An chéad aibítir a cuireadh i bhfeidhm ar an Aramais, b'í an aibítir Fhéiniceach í. I rith na mblianta, d'fhorbair lucht labhartha na teanga a leagan féin den aibítir seo, a raibh cuma chearnógach air. Ghlac na hIosraelaigh sheanársa leis an gcóras seo agus iad ag tosú is ag scríobh a dteanga féin, mar atá, an Eabhrais. Sin é an tuige gur leis an Eabhrais is mó a shamhlaítear an stíl áirithe seo, agus go dtugtar "aibítir Eabhraise" uirthi, cé gur aibítir Aramaise a bhí ann ar dtús. Sna sleachtanna den Bhíobla atá scríofa as Aramais, úsáidtear an aibítir seo, cosúil leis an gcuid eile den tSean-Tiomna.

B'iad na pobail Chríostaí a d'fhorbair an príomhchóras scríbhneoireachta eile don Aramais, is é sin, an aibítir Shiriceach. Stíl cineál iodálda atá ann. Breathnaíonn sí mar a bheadh sí idir eatarthu idir an aibítir Eabhraise agus an aibítir Arabach.

Lenár linn féin, baineadh úsáid as an aibítir Laidineach leis an gcanúint Suroyo, ar ceann de na canúintí Nua-Aramaise í, a bhreacadh síos.

Leabhar Aramaise san aibítir Shiriceach ón aonú haois déag

Roinntear stair na hAramaise ina trí phríomhchuid:

• Bhí an tSean-Aramais in úsáid ón mbliain 1100 RC go dtí an bhliain 200 AD, a bheag nó a mhór. Leaganacha den tSean-Aramais is ea iad:
  • Aramais an Bhíobla sa Bhíobla Eabhraise.
  • Aramais Íosa, is é sin, an Aramais a bhí á labhairt sa Phalaistín i ndiaidh don Eabhrais dul in éag mar theanga labhartha.

• Tugtar Meán-Aramais ar an gcineál Aramais a bhí á saothrú sna blianta 200–1200):
  • An tSiricis mar theanga liteartha
  • Aramais an Talmúid, Aramais na dTargúm, Aramais na Miodraisí.

• Thosaigh ré na Nua-Aramaise timpeall na bliana 1200, agus í á labhairt in áiteanna go dtí an lá inniu.

• Teangacha Seimíteacha
• Aram