| toefein | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 mantsje (boppe) en wyfke (ûnder) | ||||||||||||
| taksonomy | ||||||||||||
| ||||||||||||
| soarte | ||||||||||||
| Aythya fuligula | ||||||||||||
| Linnaeus, 1758 | ||||||||||||
| IUCN-status: gefoelich
| ||||||||||||
| ferspriedingsgebiet | ||||||||||||
 |
De toefein (wittenskiplik: Aythya fuligula) is in fûgel út de famylje fan de einfûgels. De toefein wurdt ek wol toefein, kamdûker, topein en túfke-ein neamd.
Foarkommen
In folwoeksen toefein is likernôch 45 sm grut en dermei like grut as de jolling. De fûgel hat syn namme te tankjen oan de túf dy't sawol it mantsje as it wyfke hawwe. It mantsje is meast swart mei in lange hingjende toefe op 'e kop, fierder hat er in wite búk en in ljochtblaue snaffel. It wyfke sit net sa opfallend yn de fearren, sy is meast brún en hat mar in koart toefke.
Fersprieding
De toefeinen komme yn in grut part fan Jeropa foar. Yn West-Jeropa komme de fûgels meast it hiele jier foar. De fûgels út Skandinaavje en East-Jeropa binne meast trekfûgels dy't de winter oan de Middellânske See en de Swarte See trochbringe.
Iten
De toefein yt it meast moksels en ynsekten, dy't hy troch ûnder wetter te dúken fangt. Hy dûkt dêrby oant sa'n twa meter djip.
Fuortplanting
It nêst fan de toefein is soms in bulte wetterplanten, mar faak wurdt oan de wetterkant in nêst ûnder de strûken makke. De 7-10 aaien wurde yn sa'n trije en heale wike útbred.