| Papiamintsk | ||
| algemien | ||
| eigen namme | Papiamentu | |
| lânseigen yn | Arûba, Bonêre (Nederlân), Kurasau | |
| tal sprekkers | 250.000-330.000 | |
| skrift | it Latynske alfabet | |
| taalbesibskip | ||
| taalfamylje | Kreoalsk
| |
| dialekten | *Papiamento (Arûba) | |
| taalstatus | ||
| offisjele status | Antillen | |
| taalkoades | ||
| ISO 639-1 | - | |
| ISO 639-2 | pap | |
| ISO 639-3 | pap | |
Papiamintsk (Kurasau: Papiamentu; Arûba: Papiamento; Bonêre: Papiamen) is in taal dy't sprutsen wurdt op de Underwynske Eilannen Kurasau, Bonêre) en Arûba. De namme Papiamintsk is ôflaat fan de Portugeeske termen foar brabbelje (papia en papear). It Papiamintsk hat in offisjele status gelyk oan it Nederlânsk op alle trije eilannen.
Op 29 jannewaris 2024 krige it Papiamintsk op Bonêre (dat de status fan in Nederlânske gemeente hat) offisjele erkenning fan 'e Nederlânske steat ûnder Diel III fan it Jeropeesk Hânfêst foar Regionale of Minderheidstalen.[1]
Literatuer
- Maritza Coomans-Eustatia, Bibliography of the Papiaments language. Henny E. Coomans, Ronald Severing (ed.) fan de Stichting Libri Antilliani/Fundashon pa Planifikashon di Idioma (Bloemendaal/Willemstad, 2005), ISBN 90-75238-17-7.
- Frank Efraim Martinus, The Kiss of a Slave. Papiamentu's West-African Connections. Akademysk proefskrift. (Amsterdam, 1996).
- H. Hoetink, Het Patroon van de Oude Curaçaose Samenleving. Emmering (Amsterdam, 1987).
- Emmanuel, I.S, History of the Jews of the Netherlands Antilles, (Cincinnati, 1970).
- Broek, Aart G., De kleur van mijn eiland, Leien 2006, KITLV
| Boarnen, noaten en/as referinsjes: |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.