It Koptyske Evangeelje fan de Egyptners, ek wol bekend ûnder de (tapasliker) titel fan it Hillige Boek fan de Grutte Unsichtbere Geast, is in algemien as apokryf beskôge kristlike religieuze tekst, besibbe oan it Nije Testamint fan 'e Bibel. It is ien fan 'e gnostyske evangeeljes, en waard yn desimber 1945 tafalligerwize troch twa boeren by it Egyptyske Nag Hammady ûntdutsen, dêr't it mei in stikmannich oare gnostyske geskriften, wêrûnder it folle bekendere Evangeelje fan Tomas, yn in krûk bedobbe lei. It moat net betize wurde mei it Grykske Evangeelje fan de Egyptners, dat in hiel oare tekst is.

Datearring en ynhâld

It Koptyske Evangeelje fan de Egyptners moat nei gedachten datearre wurde yn 'e perioade fan 'e earste oant de trêde iuw. De tekst jout it gedachteguod fan 'e saneamde settyske gnostyk wer, dy't leart dat de Egyptyske god Set reynkarnearre waard as Jezus Kristus om 'e sielen fan 'e minsken te befrijen út it kwea-aardich tichthús dat de skepping is. It geskrift omfettet ek in hymne, wêrfan't ûnderskate dielen in skynber betsjuttingsleaze rige fokalen foarmje. Dat wurdt beskôge as in foarbyld fan ier-kristlike glossolaly (yn 'e Bibel it "sprekken yn tongen" neamd), hoewol't de lûden út 'e lêste alineä (u aei eis aei ei o ei ei os ei) ûntsifere wurde kinne ta it Gryksktalich boadskip: "dy't bestiet as de Soan yn ivichheid. Jo binne wat jo binne, jo binne wa't jo binne."