Kolgoejev (Russysk: Колгуев) is in Russysk eilân in de Barentssee, hearend ta it autonome distrikt Nenetsje. It eilân hat in rûne foarm en mjit sa'n 100 by 100 km; it leit 75 km út de kust. It iennige wenplak dat wat te betsjutten hat is Boegrino yn it suden. De langste rivier is de Pestsjanka. It eilân hat in poalklimaat, toendrabegroeiing en in grut tal marren en sompen. Fierders fynt men der morenehichten.
De befolking bestiet út likernôch 200 minsken, meast Nenetsen (eartiids faak Samojeden neamd), dy't rindierharders binne en ek wol fiskje. Der wurdt op Kolgoejev ek ierdoalje en ierdgas fûn. De see eastlik fan it eilân wurdt ek wol oantsjutten mei Petsjorasee.
Ferslach fan Trevor-Battye
It eilân waard yn 1894 ferkend troch de Britske natoerûndersiker Aubyn B.R. Trevor-Battye Hjir:. Hy lanne dêr mei in assistint mei it doel om it wyld, fral de fûgels, te bestudearjen. Troch technyske swierrichheden en misbegryp kamen sy op it eilân fêst te sitten. Dat hat 12 wiken duorre. Hy publisearre syn stúdzje fan de natuerlike histoarje en topografy op Kolgoejev yn 1895 mei as titel Ice-bound on Kolguev. It boek jout waarnimmings fan de Nenetsen dy't harren rindieren dêr simmerdeis weidzje litte, dêr guozzen fange dy't hja ferhannelje mei de Russen. Trevor-Battye ferliet it eilân beselskippe fan dizze rindierharders yn septimber 1894 en hat 1000 km rûn fan de rivier Petsjora nei Archangelsk. Dy aventoerlike reis hat er beskreaun yn: A northern highway of the Tsar (Trevor-Battye 1898).
