De tochten fan de Kimbren en Teutoanen.

De Kimbren wienen in Germaanske stam út Jutlân. Yn de twadde helte fan de 2e iuw foar Kristus teagen de Kimbren, mei de Teutoanen en de Ambroanen, yn grutte klibers út it noarden nei it suden ta. Yn haadstik 37 fan it boek 'Germania' skreau de Romeinske skiedskriuwer Tasitus oer de Kimbren.[1] Neffens Romeinske skiedskriuwers soenen de Kimbren har âlde stamgebiet ferlitten hawwe troch oerstreamings, moderne skiedskriuwers tinke dat oerbefolking de reden west hat fan de tocht.

Germaanske folken feroarje
Allemannen · Ambroanen · Ampsivaren · Angelen · Angrivaarjers · Asdingen · Bajuwaren · Bataven · Boergonden · Bruktearen · Chasuarii · Dulgubnii · Fandalen · Fangionen · Fisigoaten · Fosy · Franken · Frisii · Gamaven . Gepiden · Goaten · Harii · Helisjers · Hermunduren · Herulen · Juten · Kananefaten · Kimbren · Kwaden · Lakringen · Langobarden · Lemovjers · Lugjers · Manimjers · Markomannen · Marobudui · Mattiakken · Naharvalen · Nemeten · Nervjers · Ostrogoaten · Rugjers · Saksen · Semnoanen · Silingen · Sitones · Sjamaven · Sjatten · Sjauken · Sjerusken · Skieren · Suëven · Sugambren · Suiones · Tenktearen · Teutoanen · Toksandrjers · Treveary · Triboken · Tubanten · Tudry · Ubjers · Usipeten · Volcae · Warnen
Boarnen, noaten en/as referinsjes:
  1. Tacitus: Germania
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.