Jan Hendrik Leopold (De Bosk, 11 maaie 1865 - Rotterdam, 21 juny 1925) wie in Nederlânsk dichter en klassikus.
Libben
Leopold kaam fan Arnhim, mar festige him op 2 maart 1892 yn Rotterdam. Itselde jier promovearre er yn Leien op it proefskrift Studia Peerlkampiana [1]. Hy waard learaar klassike talen oan it Erasmiaans Gymnasium. Hy wie befreone mei syn learlinge Ida Gerhardt, dy't as dichteresse en leararesse klassike talen yn syn fuotleasten gie.
Leopolds oeuvre is net sa grut en neffens guonts hermetysk fan karakter. Ien fan syn ferneamdste wurken is it gedicht Cheops, dat teffens ien fan de ferneamdste wurken út de moderne Nederlânske boekdrukkeunst is. Leopold wie ek oersetter fan wurk fan Bacchylides en Sofokles en it gedicht Rubaiyat fan Omar Khayyám.
It Stedsargyf en Ateneumbibleteek yn Dimter hat in Leopold-kolleksje, dy't yn 2009 skonken waard troch Gerard Burger, foarsitter fan it Humanistisch Verbond, Dimter.[2]
Wurken
- Studia Peerlkampiana (1892)
- Ad Spinozae opera posthuma (1902)
- Stoïsche wijsheid (1904)
- M. Antonius Imperator (1908)
- Uit den tuin van Epicurus (1910)
- Οινου ἑνα σταλαλμον (1910; privé-druk)
- Cheops (1914; privee-druk)
- Oostersch (1922)
- Nabetrachtingen van een concertganger (1929)
Gedicht
LAATSTE WIL VAN ALEXANDER
- Dan, als ik tuimel in de kist
- doodsoverwonnen en bezweken,
- laat mijn twee handen zijn ontbloot
- en uit de baar naar buiten steken.
Uit:Verzen II
KWATRIJN XXVII - Omar Khayyám
- Tentmaker zie, uw lichaam is een tent,
- den Sultan ziel tot een kort logement
- De vorst vertrekt; straks vouwt het linnen op
- de dood en geen die nog de standplaats kent
Uit:Verzen II
Keppelings om utens
| Boarnen, noaten en/as referinsjes: |