Horace Walpole (24 septimber 1717 - 2 maart 1797), de 4e greve fan Orford, wie in Britsk skriuwer, keunsthistoarikus en politikus. Hy wie in soan fan minister-presidint Robert Walpole en de omkesizzer fan Lord Nelson.
Walpole is fral bekend wurden as skriuwer fan The Castle of Otranto (1764), dy't beskôge wurdt as de earste saneamde 'gothic novel' (Goatyske roman), de fantastyske grizelroman, dy't yn de 19e iuw opkaam. De earste útjefte fan it boek ferskynde anonym en waard presintearre as in oersetting fan in âlde Italjaanske tekst. De twadde edysje waard útbrocht ûnder de wiere namme fan de skriuwer, en hie as ûndertitel, 'in goatysk ferhaal'.
Hjirmei wie in nij sjênre taheakke oan de literatuer, dat neifolge wurde soe mei ferneamd wurk sa as Frankenstein (1818) fan Mary Shelly, Wuthering Heights (1847) fan Emily Brontë en Drakula (1897) fan Bram Stoker.
Op it mêd fan de literatuer makke Walpole fierders namme mei syn 'Brieven', dy't fan belang binne út sosjaal en polityk eachpunt.
Teffens is er bekend fan de bou fan Strawberry Hill, it hûs dat er sette liet yn Twickenham, súd-west Londen, dêr't er de oanset mei joech ta it oplibjen fan de goatyske boustyl, jierren foardat syn Fiktoariaanske opfolgers sa bouwe soene.
Persoanlik libben
Oer Walpole's seksuele aard is in soad spekulearre. Hy hat nea troud west, mar wol in oantal - platoanyske - flirts mei froulju hân dêr't gjin manljusfleis oan siet. Hy wie goed befreone mei froulju sa as Anne Seymour Damer en de skriuwster Mary Berry, dy't yn guon boarnen lesbysk neamd wurde.[1] In protte tiidgenoaten omskriuwe him as froulik (ien politike tsjinstander neamde him "in hermafrodytsk hynder").[2] Guon eardere biograven, sa as Lewis, Fothergill, en Robert Wyndham Ketton-Cremer, hawwe Walpole lykwols as aseksueel omskreaun.[3]
Keppelings om utens
| Boarnen, noaten en/as referinsjes: |