De Heechdútske talen foarmje in lyts subgroepke fan 'e Súdwestgermaanske talen, dy't wer diel útmeitsje fan 'e Westgermaanske talen.
De Heechdútske talen besteane ek wer út twa groepen:
- de Dútske talen
- Dútsk, Lúksemboarchsk, Longobardysk, Pennsylvaansk, Hutteristedútsk, Wilamowytsersk
- it Jiddysk, mei mooglik dêr noch by it Jenysk, in taal fan sigeuners yn Dútslân en Switserlân.
Fierwei de wichtichste taal fan dizze groep is fansels it Dútsk.
De Heechdútske talen binne fuortkaam út it Aldheechdútsk, en binne nau besibbe oan 'e Nederfrankysk-Nedersaksyske talen.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.