It gedachtestreekje of omtinkstreekje (–) is in lêsteken dat de foarm fan in lizzend streekje hat.

It wurdt brûkt foar de skieding fan in tuskensin of foar it oanjaan fan in ûnferwachte draai.

Gebrûk

Yn it Frysk kin it gedachtestreekje brûkt wurde:

• om te ferdúdlikjen: dat wat nei it lizzend streekje komt, is in útlis fan it foargeande

Doe’t se lang om let teplak wiene, troffen se in lege keamer – de dieder wie poater.

• as linsteken, wat sterker as it skrapke

Jantsje naaide út – sûnder noch in wurd te wikseljen.

• om in tuskensin oan te jaan, benammen in útwreidzjende eigenskiplike bysin; wat sterker as skrapkes, sawat gelyk oan heakjes

Mar doe naam pake Wytse – dy’t it measte dochs al net mei Jantsje hie – de leie.

Typografy

Yn de typografy is it wenst om it gedachtestreekje, yn Fryske tekst, wer te jaan mei in heal kastlyntsje, mei oan beide kanten in spaasje.

Jo – net op myn oanjaan – ûntwraksele oan de see

Inkeld wurdt in hiel kastlyntsje brûkt.

Jo — net op myn oanjaan — ûntwraksele oan de see

Yn Ingelke tekst is in hiel kastlyntsje sûnder spaasjes wizânsje (mar dêrby moat oanjûn wurde dat dy yn goede lettertypes in minimale wytrûmte om har hinne hawwe).

He was running, Watson—running desperately.