| koweblomke | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||
| taksonomy | ||||||||||||
| ||||||||||||
| soarte | ||||||||||||
| Bellis perennis | ||||||||||||
| Linnaeus, 1753 | ||||||||||||
It koweblomke (Bellis perennis) is in lytse oerbliuwende plant dy't maksimaal 15 sintimeter heech wurdt. De blêden steane allegear yn in woartelrozet en binne spatelfoarmich. De bledrâne is kartele. Oan 'e ein fan de blomstâle stiet ien blomke. Dat is maksimaal 2,5 sm grut en bestiet út in hert fan giele buisblommen, mei in krânse fan wite straalblommen. Salang it net friest, kinne se it hiele jier troch bloeie. Koweblomkes wurde ek wol Finneblom, Finneblomke, Fintsjeblom, Lamkeblom, Teeblom, Túnblom of Túntsjeblom neamd.
Koweblomkes wurde ek brûkt foar de siertún. Dit binne kultivars mei grutte blommen.
Fuortplanting en fersprieding
Koweblomkes plantsje harren ûngeslachtlik fuort trochdat yn de oksels fan de blêden sydstâlen ûntstean dy't útgroeie ta in nij rozet. Dy stâltsjes wurde net sa lang, wêrtroch't koweblomkes tichte matten foarmje kinne. De plant plantet him ek mei siedden fuort.
It Koweblomke komt fan oarsprong allinnich foar yn Jeropa en Súdwest-Aazje, mar hat him ek yn oare dielen fan de wrâld ferspriede, lykas Noard- en Súd-Amearika. Yn hiel Jeropa is er algemien. Yn Grut-Brittanje skynt hy efterút gean troch in skimmelynfeksje.
Symboal
Koweblomkes hawwe in symboalyske betsjutting. Se jilde as symboal foar keinens en dêrmei gearhingjend foar Maria. Se wurde faak troch bern plukt dy't der dan in keatling fan meitsje.
Ekologyske betsjutting
De plant komt in soad foar yn gerslannen. Benammen op hiemen stean gauris koweblomkes. Eigeners tinke hjir hiel ferskillend oer. Guon fine dat der allinnich mar gers stean mei en bestride se. Oaren genietsje fan it fleurige oansjen dy't it hiem krijt troch al dy blomkes en de wille dy't bern der fan ha. It Koweblomke groeit ek in soad yn berms en yn gerslân, dat dan foar hjoeddeiske begripen wol ekstensyf beheard wurde moat.