It epipaleolitikum is de namme dy't oan de mesolityske perioade jûn wurdt yn streken dêr't de jongste iistiid, it Weichselien, gjin grutte rol spile en de neolityske revolúsje folle earder begûn en geleidliker ferrûn as yn in noarden.

De epipaleolityske perioade wurdt tenminsten yn it Midden-Easten, Anatoalje en Syprus ûnderskieden fan it (noardlike) mesolitikum. It epipaleolitikum begjint, hoewol't der regionale ferskillen binne, ûngefear 10.000 jier lyn en einiget 2000 jier letter.

Krektas yn it mesolitikum wurde fynsten dominearre troch fjoerstienen ark en pylkpunten (mikroliten) dy't as pylk- of lanspunt oan in skacht fêstmakke waarden.

Sedintêre kultueren

Hoewol't de measte kultueren nomadyske jager-samlers wienen, ûntstienen yn de Levant ek de earste fêste delsettings fan de Natufyske kultuere, en yndustrieel meitsjen fan mikroliten. Ek binne der de earste bewizen foar de rispinge en de opslach fan wylde gêrzen.