De Dr. Wijnaendts Franckenpriis wurdt jûn foar wurk op it mêd fan essay en literêre krityk. De priis is ferneamd nei dr. C.J. Wijnaendts Francken (1863-1944), dy't foar de priis yn 1933 jild beskikber stelde.
Oant 1985 wie it in twajierlikske, dêrnei trijejierlikse priis, dy't 1934 ynsteld waard troch de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde.
Yn 1959 waard de priis net fersein. De sjury hie Gerard Brom (1882-1959) foardroegen foar syn Schilderkunst en literatuur in de zestiende en zeventiende eeuw. It bestjoer naam de foardracht net oer.
Priiswinners
- 2021 - Charlotte Van den Broeck foar Waagstukken
- 2018 - Arjen Mulder foar Wat is leven? Queeste van een bioloog
- 2015 - Joep Leerssen foar Spiegelpaleis Europa
- 2012 - Thomas von der Dunk foar Een Hollands heiligdom
- 2009 - Arnold Heumakers foar De schaduw van de vooruitgang
- 2006 - Arianne Baggerman, Rudolf Dekker foar Kind van de toekomst. De wondere wereld van Otto van Eck (1780-1798)
- 2003 - Frank Westerman foar Ingenieurs van de ziel
- 2000 - Remieg Aerts foar De letterheren. Liberale cultuur in de negentiende eeuw: het tijdschrift De Gids
- 1997 - Hugo Brems foar De dichter is een koe
- 1994 - Willem Otterspeer foar De wiekslag van hun geest
- 1991 - Jaap van Heerden foar Wees blij dat het leven geen zin heeft
- 1988 - Frits van Oostrom foar Het woord van eer
- 1985 - Carel Peeters foar Houdbare illusies
- 1983 - Arie van Deursen foar Het kopergeld van de Gouden Eeuw
- 1981 - Jeroen Brouwers foar Kladboek
- 1979 - Hendrik Bonger foar Leven en werk van Dirk Volckertsz Coornhert
- 1977 - Paul Rodenko foar syn essayistysk wurk oer de Fyftigers
- 1975 - Rob Nieuwenhuys foar Oost-Indische spiegel
- 1973 - Karel van het Reve foar Het geloof der kameraden
- 1971 - H.H. Zwager foar Waarover spraken zij?
- 1969 - H.U. Jessurun d' Oliviera foar Vondsten en bevindingen
- 1967 - J.A. Emmens foar Rembrandt en de regels van de kunst
- 1965 - C.F.P. Stutterheim foar Conflicten en grenzen
- 1963 - Jan den Tex foar Oldenbarnevelt, deel I en II
- 1961 - S. Dresden foar De literaire getuige
- 1959 - net takend.
- 1957 - Clement Bittremieux foar De dichter Jan van Nijlen
- 1955 - H. van de Waal foar Drie eeuwen vaderlandsche geschiedenisuitbeelding 1500-1800
- 1953 - H.A. Gomperts foar Jagen om te leven
- 1951 - Johanna K. Oudendijk foar Koningin Victoria
- 1949 - Abel J. Herzberg foar Amor fati
- 1947 - Jacques Presser foar Napoleon
- 1943 - A.M.W.J. Hammacher foar Amsterdamsche impressionisten en hun kring
- 1941 - Simon Vestdijk foar Albert Verwey en de Idee
- 1939 - M.D. Ozinga foar Daniël Marot, de schepper van den Hollandschen Lodewijk XIV-stijl
- 1937 - Annie Romein-Verschoor foar Vrouwenspiegel
- 1935 - N. Japikse foar Prins Willem III, stadhouder en koning
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.