Diamonds Are Forever
film
(Filmposter yn 'e Ingelske Wikipedy)
makkers
regisseur	Guy Hamilton
produsint	Harry Saltzman Albert R. Broccoli
senario	Richard Maibaum Tom Mankiewicz
basearre op	de roman fan Ian Fleming
kamerarezjy	Ted Moore
muzyk	John Barry
filmstudio	Eon Productions
distribúsje	United Artists
spilers
haadrollen	Sean Connery Jill St. John
byrollen	Charles Gray Bruce Cabot Bruce Glover Putter Smith Norman Burton
skaaimerken
lân/lannen	Feriene Keninkryk Feriene Steaten
premiêre	14 desimber 1971
foarm	langspylfilm
sjenre	spionaazjeskriller
taal	Ingelsk
spyltiid	120 minuten
budget en resultaten
budget	$7,2 miljoen
opbringst	$116 miljoen
filmsearje
filmsearje	James Bond
● foarich diel	On Her Majesty's Secret Service
● folgjend diel	Live and Let Die

Diamonds Are Forever is in Britsk-Amerikaanske spionaazjeskriller út 1971 ûnder rezjy fan Guy Hamilton, mei yn 'e haadrollen Sean Connery as geheim agint James Bond en Jill St. John as Bond girl Tiffany Case. De titel betsjut "Diamanten Binne foar Ivich". De film is basearre op 'e roman mei deselde namme út 1956 fan Ian Fleming. It ferhaal folget Bond as er einlings ôfweefd hat mei syn aartsfijân Ernst Stavro Blofeld, wêrnei't er op in nije saak set wurdt. Hy moat sjen út te finen wa't der efter it smokkeljen fan diamanten fan Súd-Afrika nei de Feriene Steaten sit. Yn Las Vegas komt er nei witwat aventoeren ta in skokkende ûntdekking.

Diamonds Are Forever wie it sânde diel út James Bond-filmsearje en folge as sadanich op On Her Majesty's Secret Service. Nei't er yn 'e foarrige film ferstek gean litten hie, kearde Sean Connery diskear werom yn 'e rol fan Bond. It wie lykwols de lêste kear dat er foar in film fan Eon Productions yn 'e hûd fan 'e geheim agint kroep. Fan 'e filmkritisy krige Diamonds Are Forever oer it algemien positive resinsjes en yn 'e bioskopen wie de film in kommersjeel súkses, mar letter kaam der krityk op 'e humoristysk oerdreaune toan. In folgjend diel yn 'e filmsearje, Live and Let Die, kaam út yn 1973.

Plot

Nei de foarfallen dêr't de foargeande film mei einige, efterfolget James Bond, de geheim agint fan 'e Britske ynljochtingetsjinst MI6, syn aartsfijân Ernst Stavro Blofeld oan wrâldseinen ta. Nei de hurdhannige ûnderfreging fan ferskate leden fan 'e terroristyske organisaasje SPECTRE, dêr't Blofeld de lieder fan is, spoart Bond dyselde op yn Egypte, yn in klinyk dêr't troch middel fan plastyske sjirurzjy dûbelgongers fan Blofeld kreëarre wurde. Bond deadet in gadingmakker foar de sjirurzjy en ferdrinkt de wiere Blofeld dêrnei yn in poel mei superferhjitte drek.

Werom op it haadkertier fan MI6 yn Londen is M, de sjef fan 'e ynljochtingetsjinst, net bot oer it hâlden en dragen fan Bond te sprekken, mei't er tsjin in direkt befel yn gien is om Blofeld gewurde te litten (sjoch: On Her Majesty's Secret Service). Nettsjinsteande dat kriget Bond in nije saak tawiisd. Der wurde diamanten stellen út minen yn Súd-Afrika, mar der wurdt net besocht om dy op 'e ynternasjonale merk te ferkeapjen. M fermoedet dêrom dat de diamanten opgarre wurde om se letter yn ien kear op 'e merk te dumpen, sadat de priis fan diamanten ûnderút gean sil. Bond moat it smokkeljen fan 'e diamanten folgje om sa út te finen wa't derefter sit.

Underwilens wiskje in pear lakonike hiermoardners, dy't harsels Mr. Wint en Mr. Kidd neame, systematysk it spoar fan 'e diamantsmokkel út troch eltsenien dy't dêrby belutsen is, om hals te bringen. MI6 hat lykwols in smokkelder op it each dy't de diamanten noch ûntfange moat, in Peter Franks. Bond ynfiltrearret yn 'e smokkelkeatling troch de identiteit fan 'e oppakte Franks oan te nimmen en him ûnder dy momkape yn Amsterdam te melden by de tsjeppe readhierrige smokkelster Tiffany Case. As de wiere Franks ûntsnapt en ek yn Amsterdam opdaagjen komt, ûnderskept en deadet Bond him, om dêrnei syn eigen identiteitsbewiis by Franks yn 'e bûse te triuwen. Tiffany mient sadwaande dat er James Bond fermoarde hat.

Neitiid sette Bond en Tiffany mei it fleantúch ôf nei Los Angeles, wêrby't Bond him foardocht as in djipdrôve dy't it stoflik omskot fan syn ferstoarne broer nei hûs ta bringt. De diamanten binne ferstoppe yn it lyk. By oankomst yn Kalifornje hat Bond temûk in moeting mei syn freon, CIA-agint Felix Leiter, dy't himsels foardocht as in dûanier. Mei de deakiste yn in lykwein reizget Bond neitiid troch nei Las Vegas, dêr't er de diamanten besoargje moat by it krematoarium fan Morton Slumber. It lyk fan Franks wurdt dêr kremearre, en de diamanten wurde trochjûn oan in oare smokkelder, de komyk Shady Tree.

Nei't dat syn beslach krigen hat, besykje Mr. Wint en Mr. Kidd Bond út 'e wei te romjen troch him bewusteleas te slaan en yn in deakiste te lizzen, dy't dan de kremaasje-ûne yn skood wurdt. As Bond yn 'e ôfsletten kiste wekker wurdt wylst de ûne al op folle krêft brânt, sjocht it der eefkes min foar him út, mar hy wurdt rêden trochdat Tree ûnderwilens ûntdutsen hat dat de smokkelwaar gjin echte diamanten befettet en weromkomt om by Bond ferhaal te heljen. Bond antwurdet dat Tree-en-dy de echte diamanten krije sadree't hy de echte $50.000 kriget dy't him foar it smokkeljen ûnthjitten wie, mei't er harren kefert noch altyd yn 'e bûse hat en sy grif gjin echte $50.000 ferbaarnd hiene.

Nei't Bond kontakt opnommen hat mei Leiter om 'e echte diamanten oanfiere te litten, nimt er yn yntrek yn in hotelkeamer yn The Whyte House, in hotel anneks kasino dat eigendom is fan miljardêr Willard Whyte. Neffens de geroften libbet dyselde as in klúzner yn it penthouse en is er al yn gjin fiif jier troch immen sjoen. Bond siket fan alle hotel-kasino's yn Las Vegas The Whyte House út, om't Shady Tree dêr optredens as komyk fersoarget. As er de man lykwols yn syn klaaikeamer opsykje en ûnderfreegje wol, ûntdekt er dat Mr. Wint en Mr. Kidd him foar west en Tree ombrocht hawwe, mei't sy der noch net fan op 'e hichte wiene dat er de wiere diamanten noch net fan Bond ûntfongen hie.

Wylst er him beriedt oer hoe no fierder, besiket Bond it kasino, dêr't er oan 'e dobbeltafel de opportunistyske rûnboarstige dame Plenty O'Toole moetet. Hy nimt har mei nei syn hotelkeamer om mei har op bêd, mar leden fan 'e smokkelbinde, deselden dy't him yn 'e lykwein út Los Angeles nei Las Vegas riden hawwe, wachtsje harren dêre op. Se smite Plenty út it finster, wêrnei't se yn in swimbad falt (hoewol't dat poer gelok is mei't de mannen net wisten dat it swimbad dêr wie). As Bond wat nidich wurdt, spylje de bindeleden gau fan ruten, mar yn syn bêd treft er Tiffany Case oan, mei wa't er de nacht trochbringt. Hy bepraat har om tegearre mei de diamanten út te naaien (sûnder dat er ferwachtet dat se har oan dy ôfspraak hâlde sil), en draacht har dêrta op om 'e diamanten ôf te heljen út it Circus Circus-kasino.

Hoewol't it dêr optilt fan 'e CIA-aginten, wit de selsrêdsume Tiffany likegoed mei de diamanten te ferdwinen. Sa't Bond al ferwachte hie, moetet se him net op it ôfsprutsen plak om der tegearre tuskenút te knipen, mar jout se de diamanten troch oan 'e folgjende smokkelder. Bond wachtet har by har thús op, dêr't er it stoflik omskot fan Plenty O'Toole oantreft. Hja is trocn Mr. Wint en Mr. Kidd yn it swimbad ferdronken om't se har foar Tiffany oanseagen. As Bond oan Tiffany fertelt dat alle smokkelders fan Súd-Afrika oant Las Vegas fermoarde binne en dat har libben noch altyd faai stiet, feroaret Tiffany fan gedachten oer har trou oan 'e binde. Se riidt Bond nei de lofthaven, dêr't se de diamanten efterlitten hat yn in klúske. Dy wurde ôfhelle troch Bert Saxby, de bedriuwslieder fan The Whyte House. Bond en Tiffany folgje him (yn 'e meast opfallende folchauto út 'e filmskiednis: in knalreade Ford Mustang Mach 1) nei in ôfhandige ûndersyksfasiliteit yn 'e woastyn fan Nevada.

Bond ynfiltrearret wat nei't it skynt de einbestimming fan 'e smokkele diamanten is en fynt út dat de fasiliteit in laboratoarium is dêr't in dr. Metz, in ekspêr op it mêd fan laserrefraksje, yn opdracht fan Willard Whyte in satellyt oan it bouwen is. As Bond ûntdutsen wurdt, ûntsnapt er yn in moanneweintsje en nei in spektakulêre efterfolging troch de woastyn jout er him wer by Tiffany om yn 'e auto te út te piken. Werom yn Las Vegas folget in nije efterfolging as Bond en Tiffany de plysje efter harren oan krije, dy't korrupt is en omkocht is troch Whyte. Nei't se fannijs ûntkommen binne, bejouwe Bond en Tiffany har nei syn hotelkeamer yn The Whyte House.

Dêr beklimt Bond de bûtenkant fan 'e wolkekliuwer om it penthouse te berikken, sadat er ris in hertich wurdsje mei Whyte wikselje kin. As er dêr lykwols oankomt, ûntdekt er dat Whyte al tiden lyn ferfongen is troch syn aartsfijân Blofeld, dy't dochs noch altyd libbet: de Blofeld dy't er yn Egypte deade hat, blykt in dûbelgonger west te hawwen. Bond moetet yn it penthouse twa identike Blofelds en kriget mar de kâns om ien fan beiden te deadzjen. Dejinge dy't er ombringt, blykt lykwols wer in dûbelgonger te wêzen. De echte Blofeld twingt Bond om yn 'e lift te stappen, wêrnei't er dy fol bedwelmjend gas pompt sadat Bond bewusteleas rekket. Mr. Wint en Mr. Kidd krije de opdracht om diskear foargoed mei him ôf te weven, mar ynstee dat se him gewoan deasjitte, dêr't se alle kâns ta hawwe, nimme de beide psychopaten him mei nei de Las Vegasdelling, dêr't se him yn ein piip lizze en efterlitte om te stjerren.

De oare moarns betiid wurdt it stik piip troch wurklju dy't nearne euvelmoed yn hawwe, yn 'e grûn pleatst as diel fan in nije piiplieding. As Bond letter wekker wurdt, sit er finzen yn 'e piiplieding. Troch in masine ûnklear te meitsjen dy't bedoeld is om mei rotten ôf te weven, lûkt er de oandacht fan 'e betsjinners, dy't in klep yn 'e piiplieding iepenje sadat er ûntsnappe kin. Blofeld hat by syn moeting mei Bond pronke mei in apparaat dat him it stimlûd fan Willard Whyte jout, sadat er him oan 'e tillefoan as Whyte foardwaan kin. Bond fertelt dêroer oan Q, de fernimstige kertiermaster fan MI6, dy't binnen de koartste kearen in ferlykber apparaat yninoar flânzet. As Bond Blofeld opskillet, kin er him dêrmei leauwe litte dat er syn trewant Bert Saxby is, en yn it petear jout Blofeld ûngemurken de lokaasje priis dêr't de echte Whyte finzen holden wurdt, te witten: Whyte syn eigen bûtenhûs.

Bond bejout him dêrhinne, dêr't er earst Whyte syn beide sipiers ferslaan moat: twa kreaze froulju dy't harsels Bambi en Thumper neame. Nei't er Whyte befrijd hat, besiket Saxby him fan in ôfstân dea te sjitten, mar ynstee komt er sels om by in fjoergefjocht mei de CIA. Underwilens lokket Blofeld yn Las Vegas Tiffany Case út Bond syn hotel wei en ûntfiert har. Bond en Leiter nimme Whyte mei nei it laboratoarium fan Metz, dêr't se ûntdekke dat Blofeld de smokkele diamanten brûkt hat om in laserwapen te meitsjen, dat oan in satellyt befêstige is. De NASA, dy't de foaroansteande sakeman Whyte graach te wille wêze woe, hat de satellyt al yn in baan om 'e Ierde brocht. Blofeld brûkt de satellyt om nukleêre wapens yn 'e Feriene Steaten, de Sovjet-Uny en de Folksrepublyk Sina te ferneatigjen, wêrnei't er de regearings yn Washington, D.C., Moskou en Peking witte lit dat er in 'feiling' hâlde sil, wêrby't de wrâldwide nukleêre supremasy by opbod ferkocht wurde sil. Fan 'e beide supermachten dy't te min jild biede, sil Blofeld alle kearnwapens ferneatigje, sadat harren fijân militêr de oerhân kriget.

As se besykje út te finen wêr't Blofeld him ferskûlet, identifisearret Whyte in oaljeplatfoarm foar de kust fan it Kalifornysk Skiereilân dat sabeare ûnderdiel fan syn bedriuw is, mar dêr't er noch nea fan heard hat. Bond, dy't der wis fan is dat it Blofeld syn geheime haadkertier wêze moat, parasjutearret dêr del en lit him finzen nimme troch Blofeld syn trewanten. Hy moetet dêr Tiffany wer, dy't Blofeld ûnderwilens fan har trou oan him oertsjûge hat. Blofeld jout opdracht om 'e laser tsjin 'e Amerikaanske haadstêd Washington, D.C. te brûken om't it regear dêr noch hieltyd net op syn easken yngien is. Earder hie Bond ûntdutsen dat de tape mei de kontrôlekoades fan 'e lasersatellyt de foarm fan in gewoan kassettebantsje hie, en no hat er in echt kassettebantsje by him om it om te wikseljen. Dat wurdt him daliks ôfpakt, mar Tiffany spilet it him letter wer ta. Op snoade wize wit Bond de beide kassettebantsjes om te ruiljen, wêrnei't er it bantsje mei de kontrôlekoades oan Tiffany trochjout om it ôf te fieren. Sy tinkt lykwols dat de boel noch omwiksele wurde moat en ruilet de it nepbantsje wer om foar it echte.

As de CIA û.l.f. Leiter in oanfal mei helikopters yn op it boarplatfoarm ynset, besiket Blofeld te ûntkommen yn in miny-ûnderseeër, dy't er mei himsels der al yn troch in kraan yn see takelje lit. Bond wit te ûntsnappen en slacht de kraanmasinist bewusteleas, wêrnei't er de miny-ûnderseeër as in sloopkûgel ynset en sa Blofeld sels brûkt om it satellytkontrôlesintrum fan it boarplatfoarm nei gychem te helpen. Bond en Tiffany springe oerboard as it hiele platfoarm (Blofeld ynbegrepen) úteinlik de loft yn giet.

Neitiid sette Bond en Tiffany ôf nei Londen, mar dogge dat op in cruiseskip, sadat se ûnderweis rom de tiid hawwe sille om wat better mei-inoar yn 'e kunde te kommen. Wat se net witte, is dat de beide hiermoardners, Mr. Wint en Mr. Kidd, har ek op it skip befine. Dy beiden ynfiltrearje in romantysk diner fan Bond en Tiffany op it dek troch har foar te dwaan as obers. Se wolle harren fermoardzje mei in bom ferburgen yn in neigesetsje. Bond, dy't de beide mannen feitliks noch nea sjoen hat om't er yn harren bywêzen hieltyd mei de rêch nei har ta stie of bewusteleas wie, ken Mr. Wint werom oan syn rûkersguod. By in koart gefjocht set Bond Mr. Kidd yn 'e brân, wêrnei't dy út eigen beweging oerboard springt. Bond jout Mr. Wint de bom mei foar't er him fan it skip ôf slacht; de bom giet ôf en deadet Mr. Wint noch ear't er yn see delkomt. Neitiid krûpt Tiffany Bond oan en freget se har ôf hoe't se no dy diamanten wer weromkrije kinne fan 'e satellyt dy't noch altyd yn in baan om 'e Ierde hinne draait.

Rolferdieling

Sean Connery.

Jill St. John.

Lana Wood.

haadrollen

byrollen

Produksje en distribúsje

Produksje

De rezjy fan Diamonds Are Forever waard earst oanbean oan Peter R. Hunt, dy't de foargeande film yn 'e rige makke hie, On Her Majesty's Secret Service. Dyselde koe omreden fan oare ferplichtings lykwols inkeld oan 'e nije film meiwurkje as de produksjedata ferskood waarden, en dat woene de filmprodusinten net. Sadwaande waard ynstee Guy Hamilton frege as regisseur, dy't earder de Bond-film Goldfinger makke hie. Fanwegen de minne relaasjes dy't Hamilton mei de Britske fakbûnen krigen hie troch de swierrichheden ûnder de opnamen fan Battle of Britain, wie Diamonds Are Forever de earste Bond-film dy't foar it meastepart yn 'e Feriene Steaten filme waard ynstee fan yn it Feriene Keninkryk.

Hamilton wurke nei in senario fan Richard Maibaum en Tom Mankiewicz op basis fan 'e roman Diamonds Are Forever, fan Ian Fleming, út 1956. (Mankiewicz rûsde letter dat likernôch 45 minuten fan 'e 120 minuten duorjende film út 'e roman oernommen wie.) As produsinten wiene lykas altyd Harry Saltzman en Albert R. Broccoli wer by it projekt belutsen foar harren filmstudio Eon Productions. Foar de film wie in budget beskikber fan $7,2 miljoen. Mei't de finansiering foar Diamonds Are Forever fierhinne fan United Artists kaam, wie de film in Britsk-Amerikaankse ko-produksje. De kamerarezjy wie yn 'e hannen fan Ted Moore, en de filmmuzyk waard fersoarge troch John Barry. De titelsong Diamonds Are Forever waard songen troch Shirley Bassey, dy't ek de titelsong fan Goldfinger songen hie.

De reade Ford Mustang dy't yn Diamonds Are Forever brûkt waard foar de efterfolging troch Las Vegas.

Opnamen

De opnamen foar Diamonds Are Forever setten op 5 april 1971 útein en duorren oant en mei 13 augustus fan dat jier. De earste sênes dy't filme waarden, wiene dy yn Súd-Afrika, dy't eins yn 'e woastyn fan Nevada, by Las Vegas, draaid waarden. De lêste sênes dy't opnommen waarden, wiene dy yn it krematoarium. Yn Las Vegas sels waard filme yn acht ûnderskate hotels, dy't hast allegearre eigendom wiene fan miljardêr Howard Hughes (op wa't it personaazje fan Willard Whyte basearre wie); Hughes wie nammentlik befreone mei produsint Albert R. Broccoli.

Sean Connery by opnamen foar Diamonds Are Forever yn Amsterdam, op 31 july 1971.

De opnamen foar de film fûnen foar it meastepart plak yn 'e Feriene Steaten, dêr't behalven yn en om Las Vegas ek filme waard op 'e Ynternasjonale Lofthaven Los Angeles en yn 'e Universal City Studios yn Universal City, fuortby Hollywood. De sênes op it boarplatfoarm waarden filme foar de kust fan Kalifornje, by Oceanside. Fierders waard ek filme yn Amsterdam, op 'e lofthaven fan Frankfurt am Main, by it Frânske Antibes, en yn Ingelân yn Dover, Southampton en de Pinewood Studios yn Buckinghamshire.

It hûs fan filmstjer Kirk Douglas waard brûkt foar de sêne yn it hûs fan Tiffany Case, dêr't se in deade Plenty O'Toole yn har swimbad oantreft. Yn dy sêne wiene de fuotten fan Lana Wood (dy't de rol fan Plenty O'Toole spile) echt fêstbûn oan betonblok op 'e boaiem fan it swimbad. De leden fan 'e filmcrew hiene in keabel oer it swimbad hinne spand, dêr't se har oan oplûke koe om tusken de ûnderskate takes te sykheljen. Mei't lykwols de flier fan it swimbad ôfrûn, glied it betonblok eltse kear dat se dat die in stikje djipper, oant se net mear by de keabel koe. De crewleden hiene dêr gjin erch yn, mar it omsteand laach, dat op 'e opnamen ta kommen wie, krige it yn 'e gaten en de aktrise koe rêden wurde foar't se ferdronk. Wood, dy't in diplomearre dûkster wie, bleau kalm by de beproeving, mar letter joech se ta dat se in pear "tige ûnnoflike mominten" belibbe hie.

Bruce Glover (l.) en Putter Smith (rj.) as de psychopatyske hiermoardners Mr. Wynt en Mr. Kidd by opnamen foar Diamonds Are Forever yn Amsterdam, op 31 july 1971.

By de auto-efterfolging troch Las Vegas ûntkomme Bond en Tiffany út in dearinnende strjitte troch harren Ford Mustang Mach 1 op twa tsjillen te kanteljen en sa troch in steechje te riden. De stuntlju dy't foar de film ynhierd wiene, koene dat trúkje net oan en rieden twa of trije auto's oan barrels doe't se it besochten. Doe't der úteinlik noch mar ien ûnskansearre auto oer wie, waard stuntman Bill Hickman opskille, dy't oeren ried om Las Vegas te berikken, dêr't er op slach yn 'e Mustang sprong en de stunt yn ien take die. Haadrolspiler Sean Connery krige yn Las Vegas alhiel gjin sliep, mei't er eltse nacht op 'e filmset dwaande wie, wylst er oerdeis yn it kasino siet of op 'e golfbaan stie. Nei eigen sizzen stoarte er yn it wykein alhiel yn. Under de opnamen yn Las Vegas fûn er ek noch tiid om in relaasje te begjinnen mei Lana Wood.

Untfangst

Fan 'e filmkritisy krige Diamonds Are Forever oer it algemien positive resinsjes. Sa priizge Roger Ebert fan 'e Chicago Sun-Times de efterfolging troch Las Vegas. Yn The New York Times hie Vincent Canby it oer "geweldige, absurde wille" yn syn resinsje fan 'e film. Hy omskreau de James Bond fan Sean Connery as "in stânhefte fertsjintwurdiger fan it militêr-yndustrieel kompleks […] en in triomfantlike seksist." Dêr wied er tige tankber foar om't neffens him net alles oan feroaring bleatsteld hoegde te wurden. Neffens Jay Cocks, dy't skreau foar it Amerikaanske tydskrift Time, wie Diamonds Are Forever "yn guon opsichten de bêste [Bond-film] fan allegear." Peter Schjeldahl omskreau Diamonds Are Forever yn The New York Times as "in hiel aardige film – net hege keunst, mar fantastysk ferpakt."

De miny-ûnderseeër wêryn't Blofeld oan 'e ein fan 'e film besiket te ûntkommen.

Oars as by guon oare James Bond-films it gefal wie, bettere troch tiid de reputaasje fan Diamonds Are Forever net fierder op. Krektoarsom. Yn 1986 skreau Danny Peary yn syn Guide for the Film Fanatic dat Diamonds Are Forever "ien fan maklikst te ferjitten films út 'e hiele Bond-rige" wie. En yn 1996, doe't de foaroansteande Amerikaanske filmkritikus James Berardinelli de film beskreau, hied er fûleindige krityk op 'e kearn fan 'e plot (in satellyt dy't lasterstrielen ôfsjit), en teffens op it aktearjen fan Jill St. John (Tiffany Case), Norman Burton (Felix Leiter) en Jimmy Dean (Willard Whyte).

Op 'e webside Rotten Tomatoes, dy't resinsjes sammelet, hat Diamonds Are Forever in goedkarringspersintaazje fan 66%, basearre op 41 ûnderskate resinsjes. De konsensuskrityk fan 'e webside, gearstald út al dy resinsjes, stelt: [De film] is foar it meastepart recycle út eardere Bond-films, mar hy is likegoed noch altyd frij fermaaklik, tanksij geweldige stunts, grappige dialooch en de oanwêzigens fan Sean Connery." Op Metacritic, de wichtichste konkurrint fan Rotten Tomatoes, behellet Diamonds Are Forever in goedkarringspersintaazje fan 59%, basearre op 11 resinsjes.

Resultaat

Keppelings om utens

• (in) Ynformaasje oer Diamonds Are Forever yn 'e Internet Movie Database (IMDb)