Cambrai | ||
Stedhûs | ||
Emblemen | ||
Polityk | ||
Lân | Frankryk | |
Regio | Opper-Frankryk | |
Departemint | Nord | |
Sifers | ||
Ynwennertal | 31.559 (2020) | |
Oerflak | 18,12 km² | |
Befolkingsticht. | 1.742 ynw./km² | |
Hichte | 41-101 m | |
Oar | ||
Tiidsône | UTC +1 | |
Koördinaten | 50° 10' N 3° 14' E | |
Offisjele webside | ||
www.villedecambrai.com | ||
Kaart | ||
Cambrai (âlder Frysk: Kameryk; âlder Nederlânsk: Kamerijk, Latyn: Camaracum of Cameracum) is in stêd yn it Frânske departemint Nord yn 'e regio Hauts-de-France.
De stêd leit oan de bopperin fan 'e Skelde mei oan de rjochter kant it âlde sintrum en heger, op de heuvel, de sitadel. De stêd wie de haadstêd fan de histoaryske krite Kamerijkse (Cambrésis), dat nei de Frede fan Nijmegen yn 1679 by it Keninkryk Frankryk foege waard. De krite wie fanwegen de fruchtbere löss-boaiem in wichtige nôtskuorre foar de stêden yn de súdlike Nederlannen.
Yn de gemeente leit it stasjon Cambrai, dat de stêden Lille (Rijsel), Saint-Quentin en Douai mei inoar ferbynt.
Namme
Lykas in soad Noard-Frânske plakken hat Cambrai in Nederlânsktalige en in Frânsktalige namme. De nammen Kamerijk en Cambrai ûntstiene alletwa út de Gallo-Romeinske namme Camaracum. Cambrai hat lykwols altiten in Frânsktalige stêd west. Dat der in Nederlânsktalige namme bestiet is te tankjen oan de rol dy't de stêd spile hat yn 'e skiednis fan de Nederlannen as haadsted fan in bisdom, dêr't yn 'e midsiuwen in grut part fan it Nederlânsktalige gebiet by hearde.
Skiednis
Aldheid
Cambrai waard foar it earst as Camaraco neamd op de Tabula Peutingerian, in midsiuwske kopy fan in Romeinske 4e-iuwske kaart. Letter folgen ek de nammen Camaracum en Cameracum. De stêd ûntstie mooglik as befoarriedingsplak op de krusing fan twa Romeinske wegen fan Bavay naar Amiens en fan Arras naar Reims. Dat plak lei krekt bûten it gebiet fan de Belgyske Nerviërs-stamme (Latyn: Nervii), dat nei de Romeinske oermastering civitas Nerviorum foarme. Oarspronklik wie Bavay de haadstêd, mar yn de 3e iuw rekke de Romeinske oanwêzigens yn Noard-Galje yn it neigean en yn 'e lettere âldheid ûntstiene nije bestjoerlike en militêre sintra: Bavay waard doe ferfongen troch Cambrai (lykas Doarnik yn 'e selde tiid Kassel ferfong as sintrum fan de civitas Menapiorum).
By de ynfal fan de Franken yn 'e earste helte fan de 5e iuw oermastere de haadman Klodio it plak. Klodio stifte in Frankyksk rykje mei Doarnik as haadstêd. Dat gebied foarme krekt wat letter it kearngebiet fan it Frankrykske ryk ûnder Klovis. Der wurdt tocht dat Bavay doe al in kristlik sintrum wie en dat Cambrai dy funksje mei de ferhûzing fan de biskop yn 'e lette âldheid oernaam. De earste mei namme bekende biskop is Sint-Fedastus († 540), dy't tagelyk biskop fan Arras wie; de earste biskop mei syn sit yn Cambrai wie Sint-Goarik. De grinzen fan it âlde bisdom Cambrai wiene likernôch dy fan de Romeinske civitas Nerviorum en omfiemen de rjochter igge fan de Skelde fan de boarne oant hast de mûning noardlik fan de Antwerpen.
Midsiuwen en Nije Tiid
Nei it ferstjerren fan Loadewyk de Fromme rekke it Frankyske ryk ferdield en by it Ferdrach fan Ferdun waard Cambrai yn 843 ûnderdiel fan it Middenryk. Yn 870 kaam it mei it Ferdrach fan Meerssen by it East-Frankrykse Ryk, it lettere Hillige Roomske Ryk. Yn dat eastlike ryk joech de keizer de hegere geastliken ek wrâldske macht. Sa joegen de Roomske keizers de biskop fan Cambrai (yn it Dútsk doe Kamerich) yn 947 de wrâldske (grefelike) macht oer de stêd en yn 1007 ek oer de krite. Dat brocht mei dat de greve-biskop polityk ûnderhearrich wie oan de Dútske keizer en tsjerklik oan de aarstbiskop fan Reims, dy't neffens de tradysje de Frânske kenings salve. Tagelyk foarme it bisdom Cambrai oant de 11e iuw in personele uny mei it bisdom Arras, dat ek wer ta it Frânske Keninkryk hearde. De relaasje fan de greve-biskop mei dy fan de bewenners fan de stêd wie fakentiden net al te bêst. Troch de ynfestituerstriid ferswakke it biskopsamt en koene de ynwenners yn 1077 privileezjes fan harren greve-biskop ôftwinge, lykas dat fierder oeral yn it Dútske ryk barde. Dat makke de stêd ta ien fan de âldste stedsgemeenten yn wat hjoed-de-dei Frankryk is. Oan it begjin fan de 13e iuw soe de greve-biskop syn macht oer de stêd op 'e nij ferstevigje, dat lykwols ta striidkwestjes en finansjele swierrichheden late.
Yn 1123, 1129, 1145 en 1148 hie Cambrai te lijen fan de grutte stedsbrannen.
Foar de midsiuwske ekonomy wiene fral de tekstylproduksje en de hannel yn nôt wichtich. As biskopsstêd makke Cambrai yn 'e 11e iuw de grutste bloei mei, mar dêrnei miste de stêd de demografyske en ekonomyske ûntwikkeling fan de noardlikere stêden yn it greefskip Flaanderen en it greefskip Henegouwen
Oan it ein fan de midsiuwen krigen de Boergondyske hartogen jimmeroan mear ynfloed op de sted, dy't mei harren ekspânsjepolityk de stêd hast besingelen. Yn 1543 waard de stêd fan Karel V by de Habsburchske Nederlannen yndield. Om de stêd tsjin de Frânsen te ferdigenjen liet er oan de stedsrâne, op it plak fan de Sint-Goariksabdij, de noch besteande sitadel oanlizze. Yn 1559 fûn yn it ramt fan de kontrareformaasje in tsjerklike weryndieling fan de Nederlannen plak, werby njonken Utert en Mechelen ek Cambrai in aartsbisdom waard. It aartsbisdom Cambrai fertsjintwurdige sawat alle Frânsktalige Nederlânske provinsjes.
Mei de ekspânsjeoarloggen fan Loadewyk XIV waard Cambrai belegere en oermastere. De Frede fan Nijmegen yn 1678 makke dat de stêd definityf ûnderdiel fan Frankryk waard. Tagelyk ferlear de aartsbiskop syn wrâldske macht en syn sit yn 'e Ryksdei fan it Hillige Roomske Ryk.
Frânske Revolúsje
De Frânske Revolúsje brocht grutte feroarings yn it oansjen fan de stêd. Net allinne waard it aartsbisdom ôfskaft, mar der waarden in grut tal tsjerken en kleasters ôfbrutsen. Sa waard de âlde katedraal, dy't bekend stie as "it wûnder fan de Nederlannen" (la merveille des Pays-Bas) ferneatige. Fan de 20 kleasterstsjerken en 8 parochytsjerken bleau mar ien kleastertsjerke oer. Ek de twa abdijtsjerken bleaune sparre.
19e en 20e iuw
De yndustriële revolúsje gie foar it measte oan it departemint foarby en sa ek foar Cambrai.
Yn 1914 waard Cambrai troch de Dútsers oermastere. Tusken 20 novimber oant 3 desimber 1917 waard by de stêd de Slach by Cambrai útfochten. By dy slach waarden foar it earst mei súkses tanks ynset.
Yn 1971 waard de gemeente Morenchies by Cambrai yndield.
Befolkingsferrin
Jier | 1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2011 | 2020 |
Ynwennertal | 32.897 | 37.532 | 39.049 | 35.272 | 33.092 | 33.738 | 32.594 | 32.770 | 31.559 |
Boarnen: Cassini en INSEE |
It besjen wurdich
- Katedraal fan Cambrai, Avenue de la Victoire
- 19e-iuwsk stedhûs, 2 Rue de Nice
- Belfort ((15-17e-iuw), Rue du Beffroi
- Jezuïtekapel (Chapelle du Grand Séminaire), 7 Pl. du Saint-Sépulcre
- Poarte fan Parys (Porte de Paris), 14e-iuwske poarte, Place de la Porte de Paris
- Us-Leaffrouwepoarte (Porte Notre-Dame) út 1623, Boulevard Faidherbe
- Sint-Goarikstsjerke (Saint-Géry), Pl. François de Fénelon
- Pierres Jumelles, twa menhir's ('Twillingstiennen') op de hoeke fan 'e Rue du Pierres Jumelles/Rue Marx Dormoy
Museum
- Musée de Cambrai (Musée des Beaux-Arts de Cambrai), 15 Rue de l'Épée
Miltêr begraafplak
- Oan de Route des Solesmes krekt bûten de bebouwing is in mienskiplik begraafplak út de Earste Wrâldkriich dêr't 10.685 Dútske, 6 Roemeenske, 192 Russyske en 502 Britske soldaten rêste.
Boarnen, noaten en/as referinsjes: | ||
Dizze side is alhiel of foar in part in oersetting fan de Nederlânsktalige Wikipedyside; sjoch foar de bewurkingsskiednis: nl:Cambrai
|