De CLO 15 is in literêre kanon foar ien kear fan de kristlike literatuer. Dy kanon waard gearstald troch it Christelijk Literair Overleg (CLO), in organisaasje dy't romans út in kristlik perspektyf wei stimulearje wol. De kanon waard maart 2012 presintearre yn it magazine cv·koers en befettet 15 romans; dat tal waard keazen omdat it CLO by de presintaasje safolle jier bestie. Der waard benammen op literêre kwaliteit selektearre. Ek moasten de romans noch te krijen wêze en moast it ferskaat fan de kristlike literatuer sichtber wurde. De CLO 15 bestiet út:
- Bé Nijenhuis, De Tornado, 1956
- Maria Rosseels, Dood van een non, 1967
- Frans Kellendonk, Mystiek Lichaam, 1986
- Joke Verweerd, De Wintertuin, 1995
- Pieter Nouwen, Het negende uur, 1997
- Robert Haasnoot, Waanzee, 1999
- Vonne van der Meer, Eilandgasten, 1999
- Louis Krüger, Wederkomst, 2001
- Willem Jan Otten, Specht en zoon, 2004
- Marianne Witvliet, Kind van het water, 2008
- Janne IJmker, Achtendertig nachten, 2008
- Frans Verbaas, Heilig vuur, 2009
- Mance ter Andere, Jij, 2010
- Els Florijn, Het meisje dat verdween, 2010
- Rick de Gier, Nineve, 2011
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.