| Ak Wassenaar | ||
 skriuwer | ||
| persoanlike bysûnderheden | ||
| echte namme | Akke Wassenaar | |
| nasjonaliteit |  Nederlânsk | |
| berne | 26 juny 1927 | |
| berteplak | Menaam (Fryslân) | |
| stoarn | 22 juny 2004 | |
| stjerplak | Swol (Oerisel) | |
| etnisiteit |  Frysk | |
| wurk | ||
| taal | Frysk | |
| sjenre | deiboek | |
| jierren aktyf | 1944 – 1945 | |
Ak Wassenaar (folút: Akke Wassenaar en om utens bekend as Ank; Menaam, 26 juny 1927 – Swol, 22 juny 2004) wie in Friezinne om utens dy't yn Nunspeet wenne.[1] Under de Twadde Wrâldoarloch hold hja fan 1 jannewaris 1944 oant 5 augustus 1945 in deiboek by, doe't hja mei har âldelju en bruorren en susters oan 'e Sânwei te Menaam wenne.
Neitiid lei dat deiboek (neffens it troch Wassenaar tafoege foarwurd) tsientallen jierren te stofgarjen, oant se it yn 1988 by tafal ris tsjinkaam en betocht dat har ferhaal miskien foar de bern en bernsbern wolris ynteressant wêze kinne soe. Om't har deiboek yn it Frysk skreaun wie, en har neiteam (fierhinne) bûten Fryslân wenne, sette se it earst oer yn it Nederlânsk. De reäksjes dy't se op 'e Nederlânske ferzje krige, setten har derta oan om it deiboek nochris te fertalen, no yn 'e nije stavering fan it Frysk. Sadwaande kaam har ferhaal yn 1990 yn dy foarm út by Utjouwerij Van Wijnen yn Frjentsjer, ûnder de titel Deiboek Menaam 1944-45.
| Boarnen, noaten en/as referinsjes: |
|