Text:Di sung foon e Teepuns

En fraschen teepuns mäi ik hål,
di schååset nåne mansche;
deeram wal ik me arken däi
en latjen wurmen wansche.

En teepuns, jåå, di seet foont hart,
di wiitj e burst tu liisen;
an wan ik riin ferkloomed ban,
sü fäit hi me önjt riisen.

An kamt man näiber iinjsen am,
man üülje fründ di goue,
dan håål ik gau en huulew plånk,
dåt we en latjen foue.

Bai tee an puns an suurten Gee
deer kaame we önjt snååken;
bit tu madnåcht, bit huulew iinj
hiirt följk üs wilems lååken.

Tu jül lätj ik en fiiwkoons hoolt
diräkt üt Flansborj kaame,
dan koon huum, wan deer seelschap as,
uk hål an riklik naame.

An steecht di teepuns önj e kröön
bai knapelkååg an krängle,
dan fifat huuch, min fiderlönj!
dåt åle waninge rängle.

En teepuns, di as åltids gödj
bai krunk an süne deege,
deeram koon ik man froome wansch
for nåne mansche sweege:

En fraschen teepuns mäi ik hål,
di schååset nåne mansche,
deeram wal ik me arken däi
en latjen wurmen wansche.