Text:Bjarneriime

Albrecht Johannsen

Täkst aw mooringer frasch

En tääl ferteele

Ik wal de en tääl ferteele

foon di latje Pätjer Neele.

Di häi en kü än uk en kuulew, –

nü as min tääl ål huulew.

Dåt kuulew häi en suurten stjartiinje, –

nü as min tääl bait iinje.

As ik en latjen jörder wus,

deer sätj ik bai e groufsiinje.

As ik en latjet grut’re wörd,

deer stöö ik oueriinje.

Deer kömen mam än taatje

ma en put ful moolk’ än brai

än deer en gruten büsche bai.

Büsche däi ik e kü,

kü däi me moolke,

moolke däi ik e kåt,

kåt fångd me müs,

müs broosed ik önj e poon. –

Deer köm di latje suurte moon

än nüm me åles foon.

Stork, stork lungebiinj

Stork, stork lungebiinj,

weer wäät dü wälj haanefliinj?

Haan’ tu min üülj åålen!

Wat wäät dü deer hååle?

En schiis ful moolk’ än brai

än deer en gouen büsche bai.

Hüte, hope, ride!

Spoore bai e side,

ååpel önj e poose,

stjüt önj e hoose,

huum schal deer tu mårket ma?

Dåt schal üüsen latje Nis.

Wat schal’r deerfor kuupe?

En gånsen blånken hope.

Wat schal di hope dan hiitje?

Hinkele Pinkele, Hinkele Pinkele

Paistermoon.

Hope, hope, ride!

sweere bai e side,

ååple önj e hoose,

stjüte önj e poose,

suker aw e tung,

sü as üüsen Nis ai trung.

Goodens hån,

flii tut sööden,

flii tut nord,

flii tut ååst,

flii tut weest,

flii haane, weer min luk

as ulerbeest!

E kuukuuk än e kiiwit,

da doonsden aw e bütendik.

Deer köm en smuk latj spriin,

jü wälj et doonsen siinj.

Deer nüm e kuukuuk en stiinj

än smiitj jü spriin awt biinj!

Au, au, min biinj!

Weer bliif di stiinj?

Ik köö et doonsen duch nuch siinj.

Foon däi tu däi

Moundi schan we moune teele,

täisdi schan we täige trååle,

weensdi schan we fårwe,

törsdi schan we törwe greewe,

fraidi schan we fraie,

saneene schan we saie,

saandi schan we håli hüülje.

Wan e krädjer krait,

än e kåt har twoit,

sü fou ik fråmde foon Inken än Mat.

Än we spaale aw e grädj,

än Inken as brädj,

än ik ban dan e breedgoom –

as dåt ai nat?

Albrecht Johannsen

Bait fåt

Iinj, tou – ai sü gau!

Trii, fjouer – wat en ferwoor!

Fiiw, seeks – seet tu feeks!

Soowen, oocht – sü as’t rucht!

Nüügen, tiin – fåt as riin!

Albrecht Johannsen

Jarst fäit mam, än sü fäit dadje,

än sü kamt e braischiis uk tu da latje.

Än san’s nuch ai såt

än löke’s in önjt fåt,

sü as deer såcht for da liirluurlatje

awt leest nuch en liirliirluurlatj batje.

Albrecht Johannsen

Piitje Peer,

klump än smeer,

speek önj e poon. –

As dåt ai en riken moon?

Änke spänke spåribiinj

koon ai en hoolten hårew tiinj.

Wat mam kooget, mäi’r ai,

deer schal swätjs än süwat bai.

Sat ma’n måål hood for et fåt,

as ai iinjtooch fåli såt.

As sü määger as en krååge. –

Wal’r mamen uk wat plååge?

Wårt tuleest en strääg, schäät siinj. –

Änke spänke spåribiinj!

Knif än goobel,

schäär än jåcht,

deerfor nam de, bjarn, önj åcht!

Bai e wåg

Duie, daie damer.

mjarne kamt e samer.

Wat namt hi for dooten ma?

Ååple, peere, plööme,

suker, siinkne, krängle, wa?

Än swätj moolke üt e put,

deerfoon wårt latj doote grut.

Släip, latj bjarn, släip!

Büte stoont en schäip

ma fjouer latje wite fätj,

än et moolke smååget swätj.

Foon moune tu moune

Januar wal’k schure luupe,

februar skrabilkne kuupe,

märts, di kamt ma stork än loosche,

e april ma’n oi tu poosche.

Moi fäit åles önj e biine,

juuni piipe junge spriine,

juuli båås ik önj e wäile,

önj e august, deer smur ik äile.

septämber wal’k ma juchtre luupe,

oktoober ripe ååple kuupe,

nowämber kriip ik wurm önjt neest,

detsämber as duch jül dåt beest.

Albrecht Johannsen

Poosche

Gudäi, gudoi!

Nü kam ik am min pooscheoi!

Iinj as nint,

tou as wat,

jü treed as’n oi,

jü fiird as’n spoi,

jü füft as min ulerbeest pooscheoi.

Juchtreluupen

We kääre, we kääre

ma san än moun’ än stääre.

Brån nü ap min jåcht, brån nü ap min jåcht,

ouers nam man juchter smuk önj åcht.

Dan man juchter as sü gliinj,

koost ham ål foon fiirnse siinj,

tu e bütendik,

ap önjt hamelrik.

Foon Lonham gungt et tu Risem

än foon Risem dil tu Hüsem

än foon Hüsem ap tu Ding än Sönj,

deer feel me e juchter üt e hönj.

ouerseet foon Albrecht Johannsen

Ik lätj foon man juchter me fääre,

än man juchter låpt ma me.

Deer boowne scheene e stääre,

än heerdeele scheene we.

Brån nü ap, min jåcht,

mååg såcht häl e nåcht!

La bimel, la bamel,

la bum.

ouerseet foon Albrecht Johannsen

Kinken

Kinken, kinken,

dou me wat

önj min fåt, –

åål da latje bjarne wat.

Kinken heet ham was ferstäägen,

flicht heet hi et biinj uk bräägen.

Kinken, dåt üülj spåribiinj,

koon ai en üüljen hutschouf tiinj.

Kinken, kinken kam nü bål,

åch, ik wälj’t sü hål, sü hål.

Kiikluch önjt waning

Fiiken, kam tut beed herüt,

kiik duch gau tut waning üt!

Nåån, hü smuk as duch e wråål,

sniiwit as dåt oueråål,

än dåt glanert trinambai.

Fiiken, nü betånk de ai!

Mam, ik püst ål ma min snüt

en latj kiikluch aw et rüt.

Wite buume sii ik deer,

latje föögle, lökedeer,

latje föögle lökeheer!

Än da lise was ål nüüdj,

dou jam duch en smüling brüüdj!

Mam, ik liiw, ik bliw tuhüs,

for ik hääw sü’n wårk önjt krüs.

Tånk duch am, din latj Sofii

schal nü üt önj froost än snii.

Än dåt as sü wid tu schölj,

mam, uuha, dåt as sü kölj.

Fiiken, Fiiken, wat säist nü?

Ouers bast dü duch uler sü.

Stönj nü ap än krump de ai,

ouers låpt kinken såcht forbai,

än dü bast dan seelew schälj.

Fiiken, seed me, wäät dåt wälj?

Mam, ik liiw, dåt as goorj kölj,

ik luup nü matiinjs tu schölj.

Dou me smuk nuch gau en stjüt,

än dan lök tut kiikluch üt!

Büte stååpet dan Sofii

wälj sü kral döör froost än snii!

Albrecht Johannsen

Lätj üs ütteele!

Dü bast üt!

Klaus Klüt,

snääwelsnüt!

Latje Pätjer,

dü bast üt!

Eene weene, wite, teene,

hüse, hååge, prupe, tååge.

Trinkeltrüt, snääwelsnüt,

latje Pätjer, dü bast üt!

Iinj, tou, trii,

e kåt låpt önj e snii.

E kåt låpt långs e tåågefrast,

än di’t ai liiwe wal, di as’t!

Albrecht Johannsen

Iinj, tou, trii, fjouer, fiiw, seeks, soowen. –

Dü stoonst deele, di sat boowen,

dü stoonst büte, di sat bane,

deer stoont Pätjer, deer sat Jane.

Hääst niinj dök, dan hääst en klüt, –

iinj, tou, trii,

än dü bast üt!

Albrecht Johannsen

Teel e stääre bai e hamel,

teel e plåke aw e schamel,

teel e droowe önj e siie,

teel e bloosme aw e hiie,

teel aw e buum uk åle bleese!

Di’t ai koon,

di schal et weese!

Albrecht Johannsen

Dåt frasch ABC

Åål bååget cååge,

Dätjlef eet foole,

grute Hans jååget krååge,

Lötje mååget noome,

Oke pluket kwälerne,

Rikert sait tufle,

üülje Fulkert weeft, –

dü bast leest.

Breeg e tung ai ouf!

Trii grae gäis än tra grute grae goonere.

Wiibke, Wabke Wulens wüf, wälj, wan’t wi wunter wörd, wit weeb weewe.

Wiibke, Wulens wüf, wälj wat ween weeb weewe, wan Wiibke wine wälj.

Lötjens luurlatj liiw löm lüp lååpels; lååpels lüp Lötjens luurlatj liiw löm.

Lötjens latje liiwe Luute lüp långs Lötjens latj liiw lung låå.

Korl Kriimers krunk kü köö knååp koule klumpe knuuse. (knuie)

Fiite Fiie Freederjs frätj fåte fasch.